Sunday 13 August 2006

Ritje naar Volendam.

Er zijn heel veel plaatsen op de wereld waar ik voor korte of langere tijd ben geweest maar één plekje, heel dicht bij, daar was ik nog nooit geweest. Volendam... Altijd gewoon voorbij gereden terwijl het eigenlijk om de hoek van de deur ligt.



Vroeger stonden aan de Binnenhaven in Den Helder altijd een heel stel visserslui de week door te praten. Tabak pruimend en rokend stonden zij daar sterke verhalen te vertellen en ondertussen werd er flink in het rond gekwat met tabakssap. Zij werden dan ook "Kringetjesspugers" genoemd. En bij het uitspreken van dat woord trokken de mensen meteen een vies gezicht.

Als kleine jongen, keek ik altijd al naar die ene man met zo'n mooi glimmend, zwart petje op. Zwarte hes of jasje met grote glimmende koperen knopen. Een oranje-rood vest of iets dergelijks daaronder. Het was een Urker vissersman van het voormalige eiland Urk.

Een wijde broek met een enorme ruimte waar zijn kont in moest passen. Dat ding kon niet verhullen dat hij geweldig kromme benen had. Dat zullen wel zeebenen zijn geweest, want ik neem aan dat hij die niet had gekregen van het paardrijden. Hoewel ik dat natuurlijk ook niet zeker weet. Ik vroeg me altijd af of het nu een lange korte broek of, een korte lange broek was. De smal toelopende pijpen eindigden ergens halverwege zijn kuiten. En tenslotte droeg hij zwarte kousen en aan zijn voeten een paar zwarte schoenen met mooie glimmende gespen. Het was waarschijnlijk zijn mooiste pak, want ik kon me niet voorstellen dat je in zoiets kon werken. Zo herinner ik mij deze man. Of de beschrijving van zijn pak helemaal juist is dat weet ik niet, maar zo heb ik hem nog voor de geest.


De Bap (Opa)

Soortgelijke kleding dragen Volendammers ook, maar met nog wijdere broeken en zij zijn er beroemd door geworden. Wereldwijd zijn Volendammers en hun kleding bekend, wat zeg ik?..... Beroemd. Als er Hollandse produkten of diensten worden aangeprezen, dan komt er altijd wel een of ander Brabands meisje in een fel gekleurd namaak Volendammer kostuum aanzetten om het aan te prijzen. Die Urker met zijn mooie pak is bij mijn weten nooit echt beroemd geworden.



't Ootje (Oma)

Ik wil toch eens laten zien wat ik vandaag heb meegenomen aan beelden uit Volendam. Er waren duizenden mensen op de been, allemaal in dat kleine stukje havengebied met de vele smalle straatjes en kleine, knusse huisjes. Het was prachtig mooi weer met een strak blauwe hemel en een aangename temperatuur van rond de 23° Celcius.

Nu zag ik met eigen ogen de plekjes die al zo vaak op de TV zijn vertoond en dat is toch wel leuk. Maar de commercie tiert er welig. Ik heb me er niet zo aan gestoord hoor, want er zijn veel Volendammers die er hun boterham mee verdienen.



Je hoort er allerlei verschillende talen spreken, sommige kan ik redelijk volgen, Duits, Engels, Vlaams en vier woorden Frans en drie Zweeds. Maar er liep ook een Taiwanese familie rond en dat was toch wat moeilijker. Hoewel met handen en voeten, een beetje Engels en een lachend gezicht werd duidelijk gemaakt dat ik een paar foto's van ze moest maken. Heel vriendelijk werd ik nagewuifd bij het afscheid. Eerst dacht ik nog even dat ze mij wilden meenemen, zo vriendelijk waren ze.


Bezoekers uit Taiwan



't Ootje

No comments:

Post a Comment