Een echte tuin hebben wij niet. Wel een plaatsje achter het huis waar je in de zon kunt gaan zitten, en aan de voorkant een klein voortuintje met wat groen spul waar ik nooit aan mag komen. Dat is de afdeling "Hobby" van mijn vrouw. Wel is er een groot grasveld voor het huis waar nu rozenstruikjes staan en nieuw aangeplante boompjes. Deze ruimte wordt gedeeld met alle andere buurtbewoners en wordt gemaaid door een Gemeente-ambtenaar. Geen auto's voor de deur en geen verkeerslawaai. Maar.....
Elke ochtend wordt ik eerst gewekt door een stel kwetterende vogels, die flink kabaal maken. Ik ben nogal doof geworden, maar de herrie die ze schoppen, daar word ik echt wel wakker van. Na dit eerste concert wordt het een minuut of tien stil, dan dient zich de volgende groep zangers aan.
Nou ja, zangers.... Duiven..... Die maken een nog doordringender geluid. Het koerende geluid van deze vrienden vind ik niet bepaald mooi. Maar als je naar buiten kijkt in die vroege ochtenduren, dan zie je op de daken de mannetjes hun borst opzetten, buigingen maken en parmantig heen en weer lopen. Ze koeren, lokken de vrouwtjes en doen vreselijk hun best ze te verleiden. Bij duiven gaat dat het hele jaar door.
Maar ik dacht dat merels (blackbirds) alleen in het voorjaar dit soort bezigheid onderhielden, maar uitzonderingen bevestigen vaak de regel. Er zit hier een merel, voornamelijk aan de achterkant van ons huis en die goser maakt me toch een herrie en agressief uitvallen naar alles wat dicht in zijn buurt komt. Ik moet steeds aan de film "The Birds" van Alfred Hitchcock denken. Het is haast niet te geloven, maar dit vogeltje gaat met opgeheven staart op de kat van de buren af en ziet kans om die weg te jagen. Schreeuwend en in duikvlucht valt hij de kat aan. En die smeert hem gauw naar binnen.
No comments:
Post a Comment