Sunday 27 January 2008

Let's close our eyes and enjoy OUR days

Op mijn Desktop gebruik ik al geruime tijd het weerprogramma "AccuWeather" en dat was voor mij voldoende, totdat ik ontdekte dat het veel meer mogelijkheden heeft om ook in mijn Blog te gebruiken. Nu kan ik anderen veel beter laten zien hoe de weersomstandigheden in Nederland zijn en er worden ook uitgebreide weersverwachtingen getoond. Het gaat zelfs zo ver, dat er via video reportages veel informatie wordt gegeven over diverse onderwerpen. Dit betreft dan wel meer de Verenigde Staten, maar toch heel interesant.

On my Desktop I use the program "AccuWeather" and that was sufficient for my own use, until I discovered that the program has much more possibilities which I can use in my Blog. Now I can share, in a much better way, the weather conditions in the The Netherlands and it shows also extensive weather expectations. It goes even that far, that via video reports a lot of information becomes available about various subjects. This is more concerning the United States, but nevertheless really interesting.




Begin van deze maand zag ik op deze middenberm in Den Helder, Noord-Holland, de eerste narcissen al boven de grond komen. Ik verwonderde mij daar toen al over want het is toch wel heel erg vroeg als dat begin januari plaatsvind. Onbewust moest ik terugdenken aan vroeger. Tot aan de jaren 70 was het ondenkbaar dat je dit midden in de winter zou tegenkomen. Nu, drie weken nadat ik de eerste scheuten zag opkomen, staat het hele veldje volop in bloei. Waar vroeger nog een dik pak sneeuw lag 0f, minstens de grond nog keihard bevroren, was staat nu een perk vol met bloeiende narcissen. De klimaatsverandering gaat snel, heel snel, en ik vraag me eerlijk gezegd af waar dit toe zal leiden. Verder is het vreemd, dat ik nog geen sneeuwklokjes heb gezien en zelfs nog geen enkele crocus, terwijl dat de volgorde van bloeien zou moeten zijn.

At the beginning of this month I saw the first daffodils coming up in this small field between two roads in Den Helder, North Holland.
I was surprised because it is quite early at the beginning of January. Unwittingly I had to think back at previous times. Until the 70's it was inconceivably to see this in the middle of the winter season. Now, three weeks later the whole field is blooming in abundance, while previously we saw a package snow, or at least the ground was in hard frozen state, now we see blossoming daffodils. The climate change goes fast, quite fast, and I ask myself what can we do about it and can it be stopped. It's strange, because I have not seen any snowdrops, nor did I see a single crocus yet, while that would be the sequence of blooming.

Als je ziet hoe wij mensen met Moeder Aarde omspringen, dan voorzie ik grote problemen in een toekomst die niet ver van ons af is. De enorme hoeveelheden grondstoffen en energie die uit de aarde worden gehaald gaan ons voorstellingsvermogen ver teboven. En dit alles gebeurt in een onvoorstelbaar hoog tempo. De politieke leiders van de machtige landen, de groot industriëlen en kapitaalbezitters willen ons doen geloven dat dit allemaal eindeloos kan voortduren. Maar wie een klein beetje nadenkt, zal zich wel eens op zijn hoofd krabben en zich afvragen of dat zo is en in wat voor wereld onze kleinkinderen en achterkleinkinderen zullen leven. Een wereld die zij van onze generaties hebben geërfd.

Looking at the fact of how human nature deals with Mother Earth, then I foresee big problems for the future not far from now. The enormous quantities raw materials and energy gotten from the earth goes far behind our imagination. And this happens in an inconceivable high tempo. The political leaders of the powerful countries, the industrialists and investors want us to believe that this can continue endlessly. But for them who will think once in a while about this matter, they will scratch the back of their head and wonder in what kind of world our grandchildren and great grandchildren will live. A world that they inherited from our generations.

Let's close our eyes and enjoy OUR days

Op mijn Desktop gebruik ik al geruime tijd het weerprogramma "AccuWeather" en dat was voor mij voldoende, totdat ik ontdekte dat het veel meer mogelijkheden heeft om ook in mijn Blog te gebruiken. Nu kan ik anderen veel beter laten zien hoe de weersomstandigheden in Nederland zijn en er worden ook uitgebreide weersverwachtingen getoond. Het gaat zelfs zo ver, dat er via video reportages veel informatie wordt gegeven over diverse onderwerpen. Dit betreft dan wel meer de Verenigde Staten, maar toch heel interesant.

On my Desktop I use the program "AccuWeather" and that was sufficient for my own use, until I discovered that the program has much more possibilities which I can use in my Blog. Now I can share, in a much better way, the weather conditions in the The Netherlands and it shows also extensive weather expectations. It goes even that far, that via video reports a lot of information becomes available about various subjects. This is more concerning the United States, but nevertheless really interesting.




Begin van deze maand zag ik op deze middenberm in Den Helder, Noord-Holland, de eerste narcissen al boven de grond komen. Ik verwonderde mij daar toen al over want het is toch wel heel erg vroeg als dat begin januari plaatsvind. Onbewust moest ik terugdenken aan vroeger. Tot aan de jaren 70 was het ondenkbaar dat je dit midden in de winter zou tegenkomen. Nu, drie weken nadat ik de eerste scheuten zag opkomen, staat het hele veldje volop in bloei. Waar vroeger nog een dik pak sneeuw lag 0f, minstens de grond nog keihard bevroren, was staat nu een perk vol met bloeiende narcissen. De klimaatsverandering gaat snel, heel snel, en ik vraag me eerlijk gezegd af waar dit toe zal leiden. Verder is het vreemd, dat ik nog geen sneeuwklokjes heb gezien en zelfs nog geen enkele crocus, terwijl dat de volgorde van bloeien zou moeten zijn.

At the beginning of this month I saw the first daffodils coming up in this small field between two roads in Den Helder, North Holland.
I was surprised because it is quite early at the beginning of January. Unwittingly I had to think back at previous times. Until the 70's it was inconceivably to see this in the middle of the winter season. Now, three weeks later the whole field is blooming in abundance, while previously we saw a package snow, or at least the ground was in hard frozen state, now we see blossoming daffodils. The climate change goes fast, quite fast, and I ask myself what can we do about it and can it be stopped. It's strange, because I have not seen any snowdrops, nor did I see a single crocus yet, while that would be the sequence of blooming.

Als je ziet hoe wij mensen met Moeder Aarde omspringen, dan voorzie ik grote problemen in een toekomst die niet ver van ons af is. De enorme hoeveelheden grondstoffen en energie die uit de aarde worden gehaald gaan ons voorstellingsvermogen ver teboven. En dit alles gebeurt in een onvoorstelbaar hoog tempo. De politieke leiders van de machtige landen, de groot industriëlen en kapitaalbezitters willen ons doen geloven dat dit allemaal eindeloos kan voortduren. Maar wie een klein beetje nadenkt, zal zich wel eens op zijn hoofd krabben en zich afvragen of dat zo is en in wat voor wereld onze kleinkinderen en achterkleinkinderen zullen leven. Een wereld die zij van onze generaties hebben geërfd.

Looking at the fact of how human nature deals with Mother Earth, then I foresee big problems for the future not far from now. The enormous quantities raw materials and energy gotten from the earth goes far behind our imagination. And this happens in an inconceivable high tempo. The political leaders of the powerful countries, the industrialists and investors want us to believe that this can continue endlessly. But for them who will think once in a while about this matter, they will scratch the back of their head and wonder in what kind of world our grandchildren and great grandchildren will live. A world that they inherited from our generations.

Thursday 24 January 2008

Bad Mood - Good Mood




Het is een ware ramp als je computersysteem totaal uitvalt. Ik heb dit nu in zeer korte tijd 4 keer achter elkaar meegemaakt en ik hoop oprecht dat de grootste problemen nu onder controle zijn gebracht. De voorgaande keren heb ik het systeem door de dealer laten installeren, maar daar ben ik nu wel klaar mee. Nu heb ik die zaakjes maar weer zelf ter hand genomen in de hoop dat het deze keer goed blijft gaan. Het heeft alleen veel tijd gekost.

It is a disaster when your computer system crashes. It happened to me 4 times in a row and in very short time. I hope that the serieous problems have been brought under control this time. The dealer installed the system-, and other software three times, but I am ready with him. Now I have done it by myself, just like in the old days and I hope this time it will work fine in the future. It only cost much time.

Je kan wel backups maken van al je gegevens, maar dat betekent niet, dat je dan weer direct online kunt gaan. Ik maak gebruik van nogal wat software die goed beveiligd is tegen kopieren en al die beveiligingen van de programmamakers maken het wel eens moeilijk om ze opnieuw te installeren na een computer crash. Er kan veel tijd in gaan zitten om alles weer draaiend te krijgen. Maar goed, laat ik maar over iets anders beginnen, het lijkt er op dat de belangrijkste dingen nu weer goed werken.

You can make backups of all your data, but that does not mean, that you can go online immediatly. I am using a few software programs, excellent protected against illegal copying, and all those protections by the program makers make it difficult to reinstall after a computer crash. In my case it cost a lot of time to get everything working as I want it to work. OK, let's start from here to make a new beginning, it seems that the most important things work fine now and I cross my fingers to keep it that way.

Nu terug naar het schrijven, en foto's maken. Waar ik niets aan kan doen is het weer. Dat wil ook niet erg. De donkere, grauwe, natte dagen nodigen niet uit om er gezellig met de camera op uit te gaan. Ik heb intussen wel een idee, maar heb weinig zin om alles te laten verregenen en drijfnat thuis te komen. Zo teruglezend is het eigenlijk allemaal een trieste boel, en die kant wil ik helemaal niet op!

Now back to writing in my blog, and making photos. There's nothing I can do about the weather. That's also boring. I hate the dark, grey, rainy days as I mentioned earlier several times. Those days don't invite to go outdoors with a camera. In the meantime I got a few ideas for a new story, but I have no sense to come home, drenched and cold by rain. Actually as I read these lines back then it's a sad story, and that's the last I wanted!

Zodra het weer het toelaat ben ik weer op weg en kom terug met nieuwe foto's. Maar nu weet iedereen weer dat het de goede kant opgaat. :-) Voor nu wens ik iedereen een fijne dag met veel zon en een strak blauwe lucht.

As soon as the weather permits I am on my way, far from this chair and the flat screen in front of me, and then I come back with new photographs and a short story. For now everybody knows that everything is fine with me and my mood goes up. :-) From here I wish you a nice sunny day and a clear blue sky.

Trailer of the BBC film "Earth".

Bad Mood - Good Mood




Het is een ware ramp als je computersysteem totaal uitvalt. Ik heb dit nu in zeer korte tijd 4 keer achter elkaar meegemaakt en ik hoop oprecht dat de grootste problemen nu onder controle zijn gebracht. De voorgaande keren heb ik het systeem door de dealer laten installeren, maar daar ben ik nu wel klaar mee. Nu heb ik die zaakjes maar weer zelf ter hand genomen in de hoop dat het deze keer goed blijft gaan. Het heeft alleen veel tijd gekost.

It is a disaster when your computer system crashes. It happened to me 4 times in a row and in very short time. I hope that the serieous problems have been brought under control this time. The dealer installed the system-, and other software three times, but I am ready with him. Now I have done it by myself, just like in the old days and I hope this time it will work fine in the future. It only cost much time.

Je kan wel backups maken van al je gegevens, maar dat betekent niet, dat je dan weer direct online kunt gaan. Ik maak gebruik van nogal wat software die goed beveiligd is tegen kopieren en al die beveiligingen van de programmamakers maken het wel eens moeilijk om ze opnieuw te installeren na een computer crash. Er kan veel tijd in gaan zitten om alles weer draaiend te krijgen. Maar goed, laat ik maar over iets anders beginnen, het lijkt er op dat de belangrijkste dingen nu weer goed werken.

You can make backups of all your data, but that does not mean, that you can go online immediatly. I am using a few software programs, excellent protected against illegal copying, and all those protections by the program makers make it difficult to reinstall after a computer crash. In my case it cost a lot of time to get everything working as I want it to work. OK, let's start from here to make a new beginning, it seems that the most important things work fine now and I cross my fingers to keep it that way.

Nu terug naar het schrijven, en foto's maken. Waar ik niets aan kan doen is het weer. Dat wil ook niet erg. De donkere, grauwe, natte dagen nodigen niet uit om er gezellig met de camera op uit te gaan. Ik heb intussen wel een idee, maar heb weinig zin om alles te laten verregenen en drijfnat thuis te komen. Zo teruglezend is het eigenlijk allemaal een trieste boel, en die kant wil ik helemaal niet op!

Now back to writing in my blog, and making photos. There's nothing I can do about the weather. That's also boring. I hate the dark, grey, rainy days as I mentioned earlier several times. Those days don't invite to go outdoors with a camera. In the meantime I got a few ideas for a new story, but I have no sense to come home, drenched and cold by rain. Actually as I read these lines back then it's a sad story, and that's the last I wanted!

Zodra het weer het toelaat ben ik weer op weg en kom terug met nieuwe foto's. Maar nu weet iedereen weer dat het de goede kant opgaat. :-) Voor nu wens ik iedereen een fijne dag met veel zon en een strak blauwe lucht.

As soon as the weather permits I am on my way, far from this chair and the flat screen in front of me, and then I come back with new photographs and a short story. For now everybody knows that everything is fine with me and my mood goes up. :-) From here I wish you a nice sunny day and a clear blue sky.

Trailer of the BBC film "Earth".

Saturday 19 January 2008

Teken van leven

Het zit mij niet mee de laatste tijd. Ik word telkens achtervolgd door allerlei dingen die verkeerd gaan op deze computer en ik werk er toch zo hard aan om het weer goed te krijgen. Dit betekent ook dat er dan weinig tijd overblijft om stukjes te schrijven voor mijn weblog. Want bedenk het maar, als ik een onderwerp kies, dan ga ik meestal met mijn camera op stap en ben dan vaak een hele dag onderweg. Daarna volgt dan het sorteren en eventueel bewerken van de foto's wat ook weer veel tijd vraagt en tenslotte het schrijven en vertalen van mijn verhaaltje. Intussen zijn we dan weer 2 dagen verder.

I'm not amused these days. I am pursued by all kind of things that can go wrong on my computer and I really work hard to get it all fixed. This means also that not much time is left to write in my weblog. Consider this, when I choose a subject to write about, then most of the time I take my camera and go out the whole day. Then follows sorting and possibly some editing work on the photographs and ultimately the writing and translation of my story, and again it cost a lot of time . In the meantime we are 2 days further.

Ik wilde niemand vervelen met mijn computernarigheid en besteedt mijn tijd zoveel mogelijk aan het op de rails krijgen van de software. Het is tamelijk frustrerend als je computer binnen 7 maanden 4 keer volledig crashed en alles opnieuw geïnstalleerd moet worden. Het vergt veel geduld en doorzettingsvermogen en blijf nog maar even doorgaan.
Voorlopig geen foto's.

Fijn weekend.

I didn't want to be nagging about my computer troubles and spends my time as much as possible to get the software working as I want. It is fairly frustrating when your computer 4 times crashes within 7 months and everything has to be installed again. It demands much tolerance and perseverance to continue. All I ask from you is a little bit patience .
Temporarily no photographs. :-)


Have a nice weekend.

Teken van leven

Het zit mij niet mee de laatste tijd. Ik word telkens achtervolgd door allerlei dingen die verkeerd gaan op deze computer en ik werk er toch zo hard aan om het weer goed te krijgen. Dit betekent ook dat er dan weinig tijd overblijft om stukjes te schrijven voor mijn weblog. Want bedenk het maar, als ik een onderwerp kies, dan ga ik meestal met mijn camera op stap en ben dan vaak een hele dag onderweg. Daarna volgt dan het sorteren en eventueel bewerken van de foto's wat ook weer veel tijd vraagt en tenslotte het schrijven en vertalen van mijn verhaaltje. Intussen zijn we dan weer 2 dagen verder.

I'm not amused these days. I am pursued by all kind of things that can go wrong on my computer and I really work hard to get it all fixed. This means also that not much time is left to write in my weblog. Consider this, when I choose a subject to write about, then most of the time I take my camera and go out the whole day. Then follows sorting and possibly some editing work on the photographs and ultimately the writing and translation of my story, and again it cost a lot of time . In the meantime we are 2 days further.

Ik wilde niemand vervelen met mijn computernarigheid en besteedt mijn tijd zoveel mogelijk aan het op de rails krijgen van de software. Het is tamelijk frustrerend als je computer binnen 7 maanden 4 keer volledig crashed en alles opnieuw geïnstalleerd moet worden. Het vergt veel geduld en doorzettingsvermogen en blijf nog maar even doorgaan.
Voorlopig geen foto's.

Fijn weekend.

I didn't want to be nagging about my computer troubles and spends my time as much as possible to get the software working as I want. It is fairly frustrating when your computer 4 times crashes within 7 months and everything has to be installed again. It demands much tolerance and perseverance to continue. All I ask from you is a little bit patience .
Temporarily no photographs. :-)


Have a nice weekend.

Tuesday 15 January 2008

Kleine man - Groot talent! :-) Hunter Hayes



Deze video heb ik geleend van Marja, dit vond ik zo leuk en dacht dat moet ik ook doorgeven aan anderen. Wat een talent dat manneke heeft.

I lent this video from Marja, this taped video is so funny and I thought I must also pass it on to others. What a Big talent this dude has.

Kleine man - Groot talent! :-) Hunter Hayes



Deze video heb ik geleend van Marja, dit vond ik zo leuk en dacht dat moet ik ook doorgeven aan anderen. Wat een talent dat manneke heeft.

I lent this video from Marja, this taped video is so funny and I thought I must also pass it on to others. What a Big talent this dude has.

Thursday 3 January 2008

Spoorwegmuseum in Utrecht (2)


Nu is een museum niet direct een plek waar je verwacht een verjaardag te vieren, maar laat ik het maar meteen zeggen, het was vóór alles een verrassende en bovenal leuke ervaring.
Het tijdstip waarop ik met mijn dochter had afgesproken was bijna verstreken dus besloot ik haar even op haar mobieltje te bellen.... Jammer dan, mijn mobieltje liet het afweten en deed niets meer. Ik ging weer naar de grote hal en keek tussen de menigte of ik haar zag en ja hoor, gelukkig troffen wij elkaar snel. We gingen naar het ouderwets ingerichte restaurant en dronken er koffie en werden getrakteerd op rijk gevulde appelgebak. Inmiddels waren onze zoon met gezin ook gearriveerd en konden we onze tocht voortzetten.

A museum is not a place where you immediately expect to celebrate a birthday, but let me say this, it was a surprising and above all amusing experience.
The moment on which we should meet our daughter was near so I decided to call her mobile phone... On no...., my mobile phone did nothing, it was dead, kaput.... I went back to the large hall and searched between the crowd if I could find my daughter. Fortunately we found each other fast. Then we went to the old-fashioned restaurant and were treated on coffee and rich filled apple cake. Meanwhile our son and his household also arrived and we could continue our museum journey.

Het Spoorwegmuseum is één grote speelplaats voor iedereen. Er staan prachtige oude locomotieven, die bij oudere mensen een nostalgisch gevoel en herinneringen oproepen. Maar ook jonge mensen en kinderen, vooral kinderen, die het prachtig vinden om al die oude voertuigen te mogen aanraken en er soms zelfs in te mogen klimmen. Spelenderwijs leren zij erg veel op hun ontdekkingstochten.

The railroad museum is one large playground for everybody. There are beautiful old locomotives who recall nostalgic feelings and memories. Also young people and children, especially children, who like the beauty of all these old vehicles they like it to touch them and even to be able to climb in it. Playing and at the same time learning on their discovering journey.



Naast oude locomotieven en reizigerswagons, ontdekten we ook andere vreemde gereedschappen en voertuigen, waarvan ik het bestaan niet kende of die dingen nooit had gezien.

Beside old locomotives and carriages, we discovered also other strange tools and vehicles of which I never knew of their existence nor had I ever seen these things.


Ik heb wel genoeg voorstellingsvermogen om te begrijpen dat deze oude voertuigen meer bij mannen tot de verbeelding spreken dan bij vrouwen. Mannen worden soms weer jongens als ze die oude paardentram of dat mooie rijtuig zien. Misschien hebben zij die vroeger zelf wel gehad bij hun eigen speelgoed spoorbaan en dan kom je zoiets nu in het echt tegen, dat is toch prachtig.

I have enough imagination to understand that these old vehicles speak more to men's imagination then to women's. Men become sometimes again boys when they see an old horse tram whether a beautiful carriage. Perhaps they had such toys previously in their own railroad box and then to see the real thing here, isn't that beautiful?


Is het niet leuk om zo'n reiziger en zo'n indrukwekkende conducteur uit het verleden tegen te komen? In een expositieruimte even verderop, stond deze conductuer een enhousiaste voordracht te houden en iedereen volgde al zijn bewegingen en volgde zijn spannende verhalen met grote belangstelling.

Is not it funny to engage such a traveller and an impressive conductor from the past? In an exposition room, just a little bit further, this conductor held an enthusiastic lecture and everybody followed his movements and listened with great interest to the stories.



Over het hele terrein en in de vele hallen en gebouwen viel je van de ene verrassing in de andere. Er was namelijk veel meer te doen dan alleen maar kijken naar oude dingen en bijschriften. Nee, er werden wetenswaardigheden verhalend verteld en voorgedragen. Er was een schaatsbaan, waar schaatsen geleend konden worden. En de kinderen konden zich ook vermaken in de draaimolen die was opgesteld.

On all grounds and in many halls and buildings, we fell from one surprise into another. There was much more to do and to look at then looking at old things and reading text. No, there were told and also showed worth knowing things. There was a skating track where skates could be borrowed. And the children could also amuse themselves in a merry-go-round.


Ik heb me kostelijk vermaakt bij het kijken naar de jeugd hockey spelers van Utrecht. Dit meisje werd zorgvuldig aangekleed door haar vader. Ondertussen stond ze al goed in de gaten te houden wat de anderen deden.

I was amused by looking at the youth players of hockey club Utrecht. This girl was carefully and safely dressed by her father. Meanwhile she looked around and watched what the other players did.



Dan het ijs op en wat een plezier is het om naar die kinderen te kijken, hoe zij in hun spel opgaan. En geloof me maar, ook op die leeftijd gaat het er al flink tegenaan, een stevige bodycheck werd niet uit de weg gegaan.

Then off on the ice and what a plesure it is to see those children, how they are absorbed in their game. And do believe me, also on their young age it can be vigorously tough, they are not afraid of a sturdy body check.

Er was er nog een rondleiding met ingesproken tekst op een soort bandrecorder en die via een hoofdtelefoon kon worden beluisterd. De suggestie werd gewekt dat je via een mijnlift afdaalde in een kolenmijn om te zien hoe vroeger in Engeland kolen werden gedolven. Daarna werd je een klein Engels dorp binnengepraat om te zien waar de uitvinder van de locomotief, R. Stephenson, gewoond en gewerkt heeft. Hoe wagons werden gebouwd en nog veel meer wetenswaardigheden.

There was yet a guided tour for which we got a kind of tape recorder and a headphone. The suggestion was made that we entered in a mine elevator and were brought deep down in a coal mine in England to see how previously coal were dug. Then we entered in a small English town to see where the inventor of the locomotive, R. Stephenson, had lived and worked and how carriages were built and much more subjects worth to know.




En tenslotte waren er ook nog een paar koren die kerstliederen zongen. Dit alles onder het nuttigen van broodjes en heerlijke soep op het terras van een restaurant op dit terrein.

And ultimately there were also a couple choruses to sing Christmas songs for the audience. All this happened while we were consuming delicious soup and rolls of bread on the terrace of a restaurant on this ground.



Ondertussen was ik zo moe geworden dat ik te kennen gaf dat mijn dag er wel opzat. Na afscheid te hebben genomen van allen die mij zo dierbaar zijn, ben ik weer met de trein naar huis gereisd, waar ik 's avonds om 19:00 uur vermoeid maar voldaan aankwam.

Meanwhile I became so tired that I told my family that my wonderful day became to the end. After saying goodbye and parting from all my dear ones, I travelled back home by train where I arrived around 19:00 hours, very tired but satisfied. And my daughter said she had a very nice birthday with her family.

Spoorwegmuseum in Utrecht (2)


Nu is een museum niet direct een plek waar je verwacht een verjaardag te vieren, maar laat ik het maar meteen zeggen, het was vóór alles een verrassende en bovenal leuke ervaring.
Het tijdstip waarop ik met mijn dochter had afgesproken was bijna verstreken dus besloot ik haar even op haar mobieltje te bellen.... Jammer dan, mijn mobieltje liet het afweten en deed niets meer. Ik ging weer naar de grote hal en keek tussen de menigte of ik haar zag en ja hoor, gelukkig troffen wij elkaar snel. We gingen naar het ouderwets ingerichte restaurant en dronken er koffie en werden getrakteerd op rijk gevulde appelgebak. Inmiddels waren onze zoon met gezin ook gearriveerd en konden we onze tocht voortzetten.

A museum is not a place where you immediately expect to celebrate a birthday, but let me say this, it was a surprising and above all amusing experience.
The moment on which we should meet our daughter was near so I decided to call her mobile phone... On no...., my mobile phone did nothing, it was dead, kaput.... I went back to the large hall and searched between the crowd if I could find my daughter. Fortunately we found each other fast. Then we went to the old-fashioned restaurant and were treated on coffee and rich filled apple cake. Meanwhile our son and his household also arrived and we could continue our museum journey.


Het Spoorwegmuseum is één grote speelplaats voor iedereen. Er staan prachtige oude locomotieven, die bij oudere mensen een nostalgisch gevoel en herinneringen oproepen. Maar ook jonge mensen en kinderen, vooral kinderen, die het prachtig vinden om al die oude voertuigen te mogen aanraken en er soms zelfs in te mogen klimmen. Spelenderwijs leren zij erg veel op hun ontdekkingstochten.

The railroad museum is one large playground for everybody. There are beautiful old locomotives who recall nostalgic feelings and memories. Also young people and children, especially children, who like the beauty of all these old vehicles they like it to touch them and even to be able to climb in it. Playing and at the same time learning on their discovering journey.



Naast oude locomotieven en reizigerswagons, ontdekten we ook andere vreemde gereedschappen en voertuigen, waarvan ik het bestaan niet kende of die dingen nooit had gezien.

Beside old locomotives and carriages, we discovered also other strange tools and vehicles of which I never knew of their existence nor had I ever seen these things.



Ik heb wel genoeg voorstellingsvermogen om te begrijpen dat deze oude voertuigen meer bij mannen tot de verbeelding spreken dan bij vrouwen. Mannen worden soms weer jongens als ze die oude paardentram of dat mooie rijtuig zien. Misschien hebben zij die vroeger zelf wel gehad bij hun eigen speelgoed spoorbaan en dan kom je zoiets nu in het echt tegen, dat is toch prachtig.

I have enough imagination to understand that these old vehicles speak more to men's imagination then to women's. Men become sometimes again boys when they see an old horse tram whether a beautiful carriage. Perhaps they had such toys previously in their own railroad box and then to see the real thing here, isn't that beautiful?


Is het niet leuk om zo'n reiziger en zo'n indrukwekkende conducteur uit het verleden tegen te komen? In een expositieruimte even verderop, stond deze conductuer een enhousiaste voordracht te houden en iedereen volgde al zijn bewegingen en volgde zijn spannende verhalen met grote belangstelling.

Is not it funny to engage such a traveller and an impressive conductor from the past? In an exposition room, just a little bit further, this conductor held an enthusiastic lecture and everybody followed his movements and listened with great interest to the stories.



Over het hele terrein en in de vele hallen en gebouwen viel je van de ene verrassing in de andere. Er was namelijk veel meer te doen dan alleen maar kijken naar oude dingen en bijschriften. Nee, er werden wetenswaardigheden verhalend verteld en voorgedragen. Er was een schaatsbaan, waar schaatsen geleend konden worden. En de kinderen konden zich ook vermaken in de draaimolen die was opgesteld.

On all grounds and in many halls and buildings, we fell from one surprise into another. There was much more to do and to look at then looking at old things and reading text. No, there were told and also showed worth knowing things. There was a skating track where skates could be borrowed. And the children could also amuse themselves in a merry-go-round.


Ik heb me kostelijk vermaakt bij het kijken naar de jeugd hockey spelers van Utrecht. Dit meisje werd zorgvuldig aangekleed door haar vader. Ondertussen stond ze al goed in de gaten te houden wat de anderen deden.

I was amused by looking at the youth players of hockey club Utrecht. This girl was carefully and safely dressed by her father. Meanwhile she looked around and watched what the other players did.



Dan het ijs op en wat een plezier is het om naar die kinderen te kijken, hoe zij in hun spel opgaan. En geloof me maar, ook op die leeftijd gaat het er al flink tegenaan, een stevige bodycheck werd niet uit de weg gegaan.

Then off on the ice and what a plesure it is to see those children, how they are absorbed in their game. And do believe me, also on their young age it can be vigorously tough, they are not afraid of a sturdy body check.


Er was er nog een rondleiding met ingesproken tekst op een soort bandrecorder en die via een hoofdtelefoon kon worden beluisterd. De suggestie werd gewekt dat je via een mijnlift afdaalde in een kolenmijn om te zien hoe vroeger in Engeland kolen werden gedolven. Daarna werd je een klein Engels dorp binnengepraat om te zien waar de uitvinder van de locomotief, R. Stephenson, gewoond en gewerkt heeft. Hoe wagons werden gebouwd en nog veel meer wetenswaardigheden.

There was yet a guided tour for which we got a kind of tape recorder and a headphone. The suggestion was made that we entered in a mine elevator and were brought deep down in a coal mine in England to see how previously coal were dug. Then we entered in a small English town to see where the inventor of the locomotive, R. Stephenson, had lived and worked and how carriages were built and much more subjects worth to know.




En tenslotte waren er ook nog een paar koren die kerstliederen zongen. Dit alles onder het nuttigen van broodjes en heerlijke soep op het terras van een restaurant op dit terrein.

And ultimately there were also a couple choruses to sing Christmas songs for the audience. All this happened while we were consuming delicious soup and rolls of bread on the terrace of a restaurant on this ground.



Ondertussen was ik zo moe geworden dat ik te kennen gaf dat mijn dag er wel opzat. Na afscheid te hebben genomen van allen die mij zo dierbaar zijn, ben ik weer met de trein naar huis gereisd, waar ik 's avonds om 19:00 uur vermoeid maar voldaan aankwam.

Meanwhile I became so tired that I told my family that my wonderful day became to the end. After saying goodbye and parting from all my dear ones, I travelled back home by train where I arrived around 19:00 hours, very tired but satisfied. And my daughter said she had a very nice birthday with her family.

Tuesday 1 January 2008

Nieuwjaarsduik in Julianadorp

Voordat ik verder ga met het verhaal over het Spoorwegmuseum wil ik toch eerst deze belevenis kwijt over de Nieuwjaarsduik in de Noordzee bij Julianadorp. Het betekent dat ik eigenlijk meer verhalen in mijn hoofd heb, dan tijd om ze allemaal op te schrijven. Maar eerst dit dus. :-)

Before I continue the story about the railroad museum I want to tell this experience about the New Year Dive (Nieuwjaarsduik) in the North Sea nearby Julianadorp. It means actually that I have more stories in my head, then time to write them. Firstly this one..... thus. : -)



De eerste dag in 2008 is voor mij begonnen met een flinke wandeling met mijn hond Jufo. Maar ik ontkom er niet aan om eerst mijn vriendjes achter het hek te begroeten en een wortel, stukjes appel en een paardensnoepje te geven. Ook voor hen is ook een nieuw jaar begonnen, al zegt het ze niets, maar dat ze het leuk vinden dat ik bijna elke dag even langskom, dat is aan hun gedrag duidelijk te merken.

The first day in 2008 began for me with a long walk with my dog Jufo. But before that, I could not escape to my little friends behind the fence. Firstly I had to greet them and gave them a carrot, a piece of apple and a horse candy. Also for them a new year begun, I know, it says nothing to them, but they always show me how they like to see me almost every day when I come by. I notice that by their behavior and how they look at me.




De eerste dag in het nieuwe jaar is ook de dag waarop een aantal mensen een duik nemen in het ijskoude water van de Noordzee. En dat gebeurt dan onder enorme publieke belangstelling. Velen trekken er op uit om naar dit ijskoude schouwspel te gaan kijken. En geloof me, het is ook een leuke happening.

The first day in a new year is also the day on which a number of people take a dive in the ice-cold water of the North Sea. And that happens then under enormous public interest. Many go to look at this ice-cold spectacle. And believe me, it is also an amusing happening.




Groot en klein, met of zonder kinderen en huisdieren, trekken naar het strand bij Julianadorp, waar het spektakel om 13:00 uur begon.

People with or without children and pets, went to the beach at Julianadorp, where about 13:00 hours the spectacle began.




Individueel of in groepen trokken vele honderden mensen naar het strand. Het weer was uitstekend, wel koud natuurlijk, maar er stond geen wind en het was droog, dus voor de toeschouwers ideaal weer.

As an individual or in groups many hundreds people went to the beach. The weather was excellent, cold, dry and no wind, thus ideal weather for spectators.




Op het strand aangekomen zochten de deelnemers een geschikt plekje om kleding en tassen te parkeren. Dat gebeurt natuurlijk onder het toeziend oog van een begeleider.

On the beach, the participants sought a suitable spot to park their clothing and bags. Naturally under the care taking from a companion.




Ondertussen werd er veel gelachen om de grappen van een aantal "duikers". Er roffelde een groep op allerlei verschillende trommels en dat bleef niet onopgemerkt. Er werd flink hard getrommeld en op het rythme gedanst rond een vuur.

Meanwhile they had a lot of fun, many jokes were told by a number of "divers". A group drummed on different drums and that did not stay unnoticed. They drummed vigorously and loud and danced on the rhythm around a bonfire.




Het publiek had een plek gezocht vanwaar ze goed konden zien wat er ging gebeuren. Sommigen bekeken het vanuit de hoogte, maar de meesten hadden zich dicht bij de vloedlijn opgesteld. Onder luid geroffel en grappen makend, zette zich een stoet mensen in beweging en die liepen rustig in de richting van de zee.

The public had found a spot from where they could see what was going to happen there in the water. Some looked at it from above, but most had taken up a position close to the tide line. Under loud rub-a-dub of the drums and making jokes, the procession of people started to move and they walked calm in the direction of the sea.



Maar dan plotseling, dicht bij het water, sprongen de eersten weg en renden op volle snelheid het ijskoude water in. Het is dan de bedoeling dat iedereen dan ver de zee inloopt en drie keer kopje onder gaat. Daarna teruglopen naar het strand.

Then suddenly, close to the water, the first people ran on full speed into the ice-cold water. The intention is that everybody goes into the sea as far as possible, then dive three times with the head under water. After that walk (or run) back to the beach.



En direct daarna denderde de hele meute in hoog tempo het water in en geloof me dat het koud was hoor. De deelnemers waren van alle leeftijden, van heel jong tot flink op leeftijd en alles daartussen, om dat zo maar eens uit te drukken.

Immediately after the first group, the whole pack thundered in high tempo into the water and believe me that water was cold. The participants were of all ages, from quite young till aged and everything between that.




De eersten die te water waren gegaan kwamen alweer terug toen er nog velen op weg waren om hun duik te gaan maken, dus liepen ze dwars door elkaar heen. En dit alles gaf een spetterende aanblik.

The first people who went into the water came already back now but many were still on their way to make a dive, they walked and ran in all directions. And this was a spattering sight.



De labrador van dit meisje had het geweldig naar zijn zin. Hij genoot als geen ander, uitgelaten worden in zijn element, het water. Na het bad werden snel handdoeken omgeslagen en werden de deelnemers flink afgedroogd om te voorkomen dat ze kou zouden vatten.

The labrador of this girl was tremendously happy. He enjoyed itself as no one else, shown out in its favorite element, the water. After the bath, towels were handed to the participants and they were vigorously dried to prevent that they would catch a cold.


De meesten moesten zich weer aankleden op het strand, maar sommigen hadden gezamenlijk voorzieningen getroffen om dat in een soort overdekte tent te doen.

Most participants had to dress themselves on the beach, but some had jointly foreseen in a kind of covered tent.




Er werd nog wat rondgekeken en er werd wat nagepraat over hoe alles werd ervaren, en geleidelijk aan gingen de mensen weer terug op weg naar huis of verder op familiebezoek.

Some people looked around a bit and had a chat about how everything was experienced, and gradually they went on their way back home or to make a family visit.



De deelnemers kregen nog een beker warme chocolademelk aangeboden, waar gretig gebruik van werd gemaakt. Daarna loste de menigte zich weer op en zag je de parkeerplaats weer leegstromen. Dit was mijn eerste dag van het nieuwe jaar. :-)

The participants yet got offered a cup hot chocolate milk, of which they eager made use of. After that the crowd split and the parking space became empty. This was my first day of the new year. :-)




Nieuwjaarsduik in Julianadorp

Voordat ik verder ga met het verhaal over het Spoorwegmuseum wil ik toch eerst deze belevenis kwijt over de Nieuwjaarsduik in de Noordzee bij Julianadorp. Het betekent dat ik eigenlijk meer verhalen in mijn hoofd heb, dan tijd om ze allemaal op te schrijven. Maar eerst dit dus. :-)

Before I continue the story about the railroad museum I want to tell this experience about the New Year Dive (Nieuwjaarsduik) in the North Sea nearby Julianadorp. It means actually that I have more stories in my head, then time to write them. Firstly this one..... thus. : -)



De eerste dag in 2008 is voor mij begonnen met een flinke wandeling met mijn hond Jufo. Maar ik ontkom er niet aan om eerst mijn vriendjes achter het hek te begroeten en een wortel, stukjes appel en een paardensnoepje te geven. Ook voor hen is ook een nieuw jaar begonnen, al zegt het ze niets, maar dat ze het leuk vinden dat ik bijna elke dag even langskom, dat is aan hun gedrag duidelijk te merken.

The first day in 2008 began for me with a long walk with my dog Jufo. But before that, I could not escape to my little friends behind the fence. Firstly I had to greet them and gave them a carrot, a piece of apple and a horse candy. Also for them a new year begun, I know, it says nothing to them, but they always show me how they like to see me almost every day when I come by. I notice that by their behavior and how they look at me.




De eerste dag in het nieuwe jaar is ook de dag waarop een aantal mensen een duik nemen in het ijskoude water van de Noordzee. En dat gebeurt dan onder enorme publieke belangstelling. Velen trekken er op uit om naar dit ijskoude schouwspel te gaan kijken. En geloof me, het is ook een leuke happening.

The first day in a new year is also the day on which a number of people take a dive in the ice-cold water of the North Sea. And that happens then under enormous public interest. Many go to look at this ice-cold spectacle. And believe me, it is also an amusing happening.




Groot en klein, met of zonder kinderen en huisdieren, trekken naar het strand bij Julianadorp, waar het spektakel om 13:00 uur begon.

People with or without children and pets, went to the beach at Julianadorp, where about 13:00 hours the spectacle began.




Individueel of in groepen trokken vele honderden mensen naar het strand. Het weer was uitstekend, wel koud natuurlijk, maar er stond geen wind en het was droog, dus voor de toeschouwers ideaal weer.

As an individual or in groups many hundreds people went to the beach. The weather was excellent, cold, dry and no wind, thus ideal weather for spectators.




Op het strand aangekomen zochten de deelnemers een geschikt plekje om kleding en tassen te parkeren. Dat gebeurt natuurlijk onder het toeziend oog van een begeleider.

On the beach, the participants sought a suitable spot to park their clothing and bags. Naturally under the care taking from a companion.




Ondertussen werd er veel gelachen om de grappen van een aantal "duikers". Er roffelde een groep op allerlei verschillende trommels en dat bleef niet onopgemerkt. Er werd flink hard getrommeld en op het rythme gedanst rond een vuur.

Meanwhile they had a lot of fun, many jokes were told by a number of "divers". A group drummed on different drums and that did not stay unnoticed. They drummed vigorously and loud and danced on the rhythm around a bonfire.




Het publiek had een plek gezocht vanwaar ze goed konden zien wat er ging gebeuren. Sommigen bekeken het vanuit de hoogte, maar de meesten hadden zich dicht bij de vloedlijn opgesteld. Onder luid geroffel en grappen makend, zette zich een stoet mensen in beweging en die liepen rustig in de richting van de zee.

The public had found a spot from where they could see what was going to happen there in the water. Some looked at it from above, but most had taken up a position close to the tide line. Under loud rub-a-dub of the drums and making jokes, the procession of people started to move and they walked calm in the direction of the sea.



Maar dan plotseling, dicht bij het water, sprongen de eersten weg en renden op volle snelheid het ijskoude water in. Het is dan de bedoeling dat iedereen dan ver de zee inloopt en drie keer kopje onder gaat. Daarna teruglopen naar het strand.

Then suddenly, close to the water, the first people ran on full speed into the ice-cold water. The intention is that everybody goes into the sea as far as possible, then dive three times with the head under water. After that walk (or run) back to the beach.



En direct daarna denderde de hele meute in hoog tempo het water in en geloof me dat het koud was hoor. De deelnemers waren van alle leeftijden, van heel jong tot flink op leeftijd en alles daartussen, om dat zo maar eens uit te drukken.

Immediately after the first group, the whole pack thundered in high tempo into the water and believe me that water was cold. The participants were of all ages, from quite young till aged and everything between that.




De eersten die te water waren gegaan kwamen alweer terug toen er nog velen op weg waren om hun duik te gaan maken, dus liepen ze dwars door elkaar heen. En dit alles gaf een spetterende aanblik.

The first people who went into the water came already back now but many were still on their way to make a dive, they walked and ran in all directions. And this was a spattering sight.



De labrador van dit meisje had het geweldig naar zijn zin. Hij genoot als geen ander, uitgelaten worden in zijn element, het water. Na het bad werden snel handdoeken omgeslagen en werden de deelnemers flink afgedroogd om te voorkomen dat ze kou zouden vatten.

The labrador of this girl was tremendously happy. He enjoyed itself as no one else, shown out in its favorite element, the water. After the bath, towels were handed to the participants and they were vigorously dried to prevent that they would catch a cold.


De meesten moesten zich weer aankleden op het strand, maar sommigen hadden gezamenlijk voorzieningen getroffen om dat in een soort overdekte tent te doen.

Most participants had to dress themselves on the beach, but some had jointly foreseen in a kind of covered tent.




Er werd nog wat rondgekeken en er werd wat nagepraat over hoe alles werd ervaren, en geleidelijk aan gingen de mensen weer terug op weg naar huis of verder op familiebezoek.

Some people looked around a bit and had a chat about how everything was experienced, and gradually they went on their way back home or to make a family visit.



De deelnemers kregen nog een beker warme chocolademelk aangeboden, waar gretig gebruik van werd gemaakt. Daarna loste de menigte zich weer op en zag je de parkeerplaats weer leegstromen. Dit was mijn eerste dag van het nieuwe jaar. :-)

The participants yet got offered a cup hot chocolate milk, of which they eager made use of. After that the crowd split and the parking space became empty. This was my first day of the new year. :-)