Thursday 27 April 2006

Terug in de tijd.

1938

Waarom moet ik de laatste tijd toch zo vaak terugdenken aan vroeger, aan mijn jeugd bijvoorbeeld? Er komen allerlei gebeurtenissen in mijn herinnering naar boven. De plaatsen waar ik gewoond heb, de huizen, de kamers. Ik weet nog tot in detail hoe alles er uitzag. Dan denk ik vanzelf ook weer aan schoolvriendjes en aan hufterige pestkoppen. Die laatste groep heb ik eigenlijk altijd wel aardig van mijn lijf weten te houden, geen probleem. De diverse scholen, leraren, politieagenten, want geloof het of niet, ik haalde met een aantal kornuiten ook kattekwaad uit.

1941

Soms kan ik helemaal terug gaan naar de tijd dat ik een kleuter was. Er zijn een aantal beelden die mij altijd zijn bijgebleven, onwaarschijnlijk kleine details die niemand anders zich kon herinneren of zelfs maar zou kunnen weten. Al de mensen uit die vroege kindertijd zijn er allemaal niet meer. Alleen mijn oude Tante, de zuster van mijn Moeder die leeft nog, maar die is nu zo oud en weet zich daar weinig van te herinneren.

1949

Op sommige momenten komen die terugblikken in flarden, razendsnel aan mijn geest voorbij. Je ziet in een flits een eindeloze reeks mensen aan je voorbij gaan die allemaal een bepaalde rol in je leven hebben gespeeld. Ineens waren ze weg, en de overgebleven groep bekende oudere mensen wordt steeds kleiner. Dan weet je echt, dat je ook ouder bent geworden en net zo bent geworden als zij. Je behoort nu ook tot de groep die steeds kleiner gaat worden. Een gegeven waar je een aantal jaren terug nog lang niet aan wilde denken. Maar het is onontkoombaar, en vreemd genoeg voor elk levend wezen, en dat zeg ik met een glimlach.

1952

Ik kwam net op deze gedachten omdat ik wat oude boekjes uit mijn kindertijd door mijn handen liet gaan en eens inkeek. Boeken en verhalen die mij altijd zijn bijgebleven zoals, Dik Trom, Kruimeltje, Alleen op de Wereld, Winitou en Arendsoog, Piggelmee en Het Tovervisje, Bruintje Beer, Bulletje en Bonestaak, Bolleke de Beer, Kapitein Rob, Eric de Noorman, Tom Poes en Olie B. Bommel. Later de paperbacks van Commissaris Maigret, The Saint en ga zo maar door. Ook allemaal verdwenen, net als al die oudere mensen. Nieuwe generaties hebben al die plaatsen weer ingenomen . En de spannende boeken en strips hebben grotendeels plaatsgemaakt voor heftige, razendsnelle video clips, computers, games, MSN'en, Mobieltjes en SMS'en. Dat zijn de nieuwe mogelijkheden om te ontspannen. Niets verkeerds mee, integedeel, maar het heeft mij allemaal een beetje aan het denken gezet.


1958 Nederlands Nieuw Guinea

Ik merk bij het ouder worden, dat je meer gaat terugblikken in plaats van de toekomst bepalen. Het vooruitzicht is minder hilarisch dan het verleden. Dus ik heb best wel plezier met terugkijken op leuke en mooie momenten. De narigheid kun je dan gewoon overslaan.

Wednesday 26 April 2006

Een opkikkertje doet wonderen.

Het is alweer een aantal dagen geleden, dat ik wat te melden had. De tijd vliegt om, want naast alle dagelijkse bezigheden heb ik me even gestort op het fabriceren van wat filmpjes. Nu merk ik alleen, dat er bij het plaatsen op Google Video soms een stukje verdwijnt, waardoor vooral de laatste Clip een beetje abrupt eindigt. Nou ja, dat nemen we maar op de koop toe. Misschien kan ik dat te zijner tijd nog eens proberen aan te passen.

Ik heb via e-mail gelukkig wel een paar reacties gekregen dat het leuk wordt gevonden en zo'n aanmoediging heb je af en toe wel nodig. Het geeft je dan toch het gevoel dat je het niet alleen voor jezelf zit te doen.

Een bijkomende zaak is, dat ik toch wel wat vermoeid ben geraakt de laatste weken. Dat zal wel aan het voorjaar liggen. Laten we dat hopen tenminste. Ik ga nu even verder naar het voetballen kijken, Barcelona tegen Milaan, het is nog steeds 0-0.

wordt vervolgd...

Friday 21 April 2006

Kleurenpracht.


De lente is er echt... In een paar dagen tijd dentert het werkelijk allemaal uit de grond en op de meest onverwachte plaatsen. Aan de slootkanten, langs de wegkant, in de velden, tegen tuinmuurtjes, voor de uitstalling van bloemenwinkels. Het is één groot feest van kleuren. Je moet er alleen even naar willen kijken. Ik kan er niet omheen, al die kleuren en vormen oefenen een geweldige aantrekkingskracht op mij uit. Ik zou ze allemaal wel willen laten zien, maar dat gaat natuurlijk niet. Nou... een paar dan. Klik maar op de foto's voor een grotere afbeelding.


Alleen al van de narcis bestaan vele varianten in de meest uiteenlopende kleuren en vormen.





Voor de bloemenwinkels staan prachtige planten en bloemen uitgestald. Ook kleine soorten met heel veel detail.




En wat valt er te genieten van al die velden met Hyacinten. Ook hier weer de mooiste kleuren, eigenlijk zijn er kleuren bij die ik nog niet eerder heb gezien. Hoe kun je nu aan zoiets voorbij lopen zonder ze op te merken.... En dan die bedwelmende zware geur van deze bloemen. Er zijn nogal wat mensen die er hoofdpijn van kunnen krijgen, maar daar heb ik geen last van.




Dit is toch het meest uitbundige seizoen van het jaar.
Lang Leve Het Nieuwe Leven!


For Ellen.

To cheer you up a little bit Ellen. Here is the promised video specially made for you. It is the third one.

Video's

Het eerste filmpje.

Na een heleboel vertragende omstandigheden is het dan eindelijk zover dat ik mijn eerste twee korte video opnamen kan tonen. Het zijn gewoon een paar impressies van dagelijkse dingen die om ons heen gebeuren of die we hebben gezien. Geen schetterende en flitsende beelden, gewoon even laten meekijken in de zaken die voor ons mooi, leuk of interessant zijn. En mogelijk is het aardig om dan mee te kijken in ons wereldje.

Het eerste filmpje laat de plek zien waar we dagelijks met de hond lopen. Het beestje heeft daar zo'n enorm plezier in. Warm weer, koud weer, het maakt allemaal niets uit. Lekker vrij rennen, tennisbal gooien en weer terugbrengen. Ook de paardjes die daar staan komen elke ochtend aanrennen omdat ze weten dat er dan wat te halen valt. een stukje wortel en een suikerklontje. De aandacht die je ze geeft wordt altijd beloond met vrolijk gehinnik.

Het tweede filmpje heb ik samengesteld uit delen die ik in 1994 had opgenomen in Breezand, Noord-Holland. Het zijn mozaïeken van bloemen, vaak gemaakt van heel veel hyacinten in de hoofdkleuren blauw, geel, rose, wit. Maar natuurlijk ook heel veel andere soorten bloemen zoals tulpen en dergelijke. Elk jaar worden er mozaïeken gemaakt en het is telkens een feest om daar even een kijkje te nemen.

Er komen hierna nog wel een paar filmpjes. Het is mogelijk om ze te downloaden naar je eigen computer als je dat leuk vind. Dus kijk maar even bij Google Video wat je dan moet doen.

Wordt vervolgd....


Wednesday 19 April 2006

Moderne communicatie.

Laten we eens kijken naar alle mogelijkheden die ons worden geboden om met elkaar in contact te treden en, hoe vaak we daarvan gebruik maken? Hoe beoordeel jij dat en welke conclusie trek je dan?

We omringen ons met telefoons (vaste lijnverbinding, mobiel, via de kabel) met of zonder display om vaste of bewegende beelden uit te wisselen. Daarnaast beschikken een aantal mensen ook nog over een Fax.

85% Van ons heeft thuis een computer met internetverbinding, of de Notebook met internetverbinding wordt over de schouder overal mee naartoe genomen. We willen immers niets missen.

Van die internet-aansluitingen zijn weer ongeveer 40% aangesloten via een supersnelle kabelverbinding of ADSL via de telefoonlijn, breedband heten die technieken. Die aansluitingen kunnen ook weer draadloos gemaakt worden via speciale zenders. Veel van deze technieken maken ook weer gebruik van satelietverbindingen.

Dergelijke aansluitingen geven weer mogelijkheden om geheel of vrijwel kosteloos vanaf je computer te communiceren met iedereen in eigen land. Maar ook internationaal, tot aan Australië toe. En dat kan vanuit Nederland echt kosteloos. Dit alles ook weer met of zonder begeleidende videobeelden. Hiervoor zijn gratis computerprogramma's verkrijgbaar.

Dan niet te vergeten onze Tom Tom, Brammetje, Linda of hoe we ons GPS-systeempje ook mogen noemen. Die vernuftige apparaatjes brengen je foutloos van A naar B. Je bereikt plaatsen waar je nog nooit bent geweest. Met de auto, per fiets en zelfs met de benenwagen. En dit allemaal om elkaar te ontmoeten en met elkaar te spreken.

Dan zijn er nog kranten, tijdschriften, opiniebladen, radio en televisie, maar dat is niet echt communiceren, dat is eenrichtingsverkeer.

En nu komen we al dichter bij huis..... want we hebben van Moeder Natuur zelf de mooiste instrumenten gekregen die je maar kunt bedenken. Verstand, Emoties, Ogen, Oren en een Mond. Instrumenten waarmee je indrukken, taal, gevoel, medeleven, passie en nog veel meer uitwisselt. Maar hoe vaak gebruiken we ze eigenlijk in onze directe omgeving. Wanneer heb je de buurman bijvoorbeeld voor het laatst gesproken en heb je toen ook geluisterd? Wanneer je naaste familie, een langdurig zieke collega of zomaar iemand die om aandacht vraagt?

Het omgekeerde kan ook waar zijn. Wanneer heeft de buurman, je familie of een toevallige voorbijganger jou aangesproken om van gedachten te wisselen, iets met je te delen? Hoe vaak lopen we elkaar voorbij zonder op of om te kijken? Zo zijn er nog wel duizend vragen te bedenken, maar doe dat zelf maar.

Willen we eigenlijk wel communiceren, hebben we daar nou zoveel techniek bij nodig? Het is zeker een mogelijkheid om in een virtuele wereld contacten te leggen en een heel klein beetje van jezelf bloot te leggen, maar in die omgeving loop je al snel tegen grenzen aan. Helemaal jezelf zijn zal nooit lukken van achter een computer, daar is menselijke interactie voor nodig.

Wordt vervolgd....


Tuesday 18 April 2006

Het dagelijks leven hervatten.

Het Paasfeest is weer voorbij. We hebben allemaal wel ergens van genoten. De een vierde een paar vrije dagen met lekker eten en drinken. Een ander genoot van de Mattheuspassion en kerkgang. Weer een ander trok naar buiten en ging de vrije natuur in om te genieten van het mooie zonnige weer of om in stilte daarin zijn verdriet te verwerken.


Kinderen en kleinkinderen die ouders en familieleden bezochten om wat liefde en plezier met elkaar te delen. De gekleurde, gekookte eieren, de chocolade hazen, kippen en eieren zijn weer grotendeels opgegeten. We hebben onze dagelijkse bezigheden na dit feest weer hervat. Het leven gaat door, daar waar we even gestopt waren.


Zelf ben ik wat in en om het huis gebleven want het was loeidruk in dit kleine dorp. Elk jaar wordt het drukker. Mensen komen van heinde en ver om een strandwandeling te maken. Dat belooft wat in het hoofdseizoen.


En vandaag was het weer gewoon rustig in het dorp en langs de smalle wegen. Het was redelijk mooi weer en ik had volop de gelegenheid om wat fotos'te maken van de bollenvelden hier in de buurt. De bollen knallen de grond uit. Prachtig he? Ik ben blij dat ik al dit moois heb mogen leren zien de laatste jaren, dit maakt mijn leven de moeite waard.

Wordt vervolgd....

Sunday 16 April 2006

Google Earth

Interessante uitzending van Netwerk
Klik Hier voor de Video. Speciaal voor Ellen het Jongenskoor.


Een van de leukste freeware programma's vind ik Google Earth. Je reist in seconden over de hele wereldbol. Afstanden spelen daarbij geen rol. Als iemand in zijn Blog het heeft over zijn woonplaats, dan kijk je even waar die stad, plaats of dat gehucht zich bevind. Je overbrugt enorme afstanden en het geeft je een idee waar die ander zich bevind.

Het lijkt mij ook een leerzaam onderdeel voor jonge mensen. De hoeveelheid informatie die op ze wordt losgelaten via "de" media is enorm. Via de TV, radio en kranten worden berichten vermeld uit alle windstreken. Er gebeurt iets in Kabul, Afghanistan. Je tikt die twee woorden in en je weet precies waar het is. Plaatsen kunnen worden uitvergroot en ingezoomd. Het is werkelijk ongelooflijk wat de techniek ons de laatste jaren heeft geboden en dat vrijwel voor niets.

Je tikt de naam van een stad in en afhankelijk van de mate van bekendheid tik je de landennaam in. Je wordt gelanceerd en vliegt over zeeën en oceanen naar de plek waar je naar toe wil. Verder vind je in de schermen een ongelooflijke hoeveelheid informatie over alles wat je maar kunt bedenken. Het is een moderne Atlas en Encyclopedie in een programma. Door de computertechniek neemt het geen ruimte in en bespaar je de moeite om het in allerlei zware boeken uit te zoeken.

Ik sliep niet zo goed, en ben daarom vannacht uit Callantsoog, Netherlands even naar Covington, Louisiana geweest en naar Boston. Gewoon even kijken waar vandaag een Blog friend een marathon gaat lopen. De afstand die hij heeft afgelegd om van zijn woonplaats daar te komen is ongeveer 1500 mijl. Vermenigvulidig dat met 1,6 en je ziet dat hij 2400 km heeft gereisd met het vliegtuig, alleen om daar een wedstrijd te lopen. Tevens ga je beseffen wat een enorm groot land de V.S. is.

Wordt vervolgd....

Saturday 15 April 2006

Weer terug....

Ik heb mijn tijd gebruikt om wat video fragmenten te maken en te monteren. Dat deel van mijn hobby had ik een poosje niet gedaan en dan verlies je de snelheid van werken een beetje, maar nu zit ik er weer aardig in. Als het filmpje vrij komt bij Google, dan komt het in deze Blog. Het is een stukje van 3'17", dus daar hoef je dus geen avond voor te reserveren.


In de stad ziet alles er ook weer wat vrolijker uit. De bloembakken zijn rijkelijk gevuld met viooltjes. Het zonnetje schijnt, de loten aan de bomen lopen uit maar de temperaturen blijven toch wel erg laag en dat noopt er toe dat je nog steeds warm gekleed over straat moet.


Thuis komen de bollen ook ineens tot bloei, dat gaat erg snel hoor. Een week geleden was deze Amaryllis alleen nog een klein scheutje boven de grond. De eerste twee bloemen zijn uit de knop en de volgende twee staan ook al op uitkomen. Wij vinden deze zachte kleuren het mooiste,

Wordt vervolgd....

Tuesday 11 April 2006

Crocusvelden

Gelukkig ben ik vanmiddag bijtijds vertrokken om nog een paar foto's te maken. Gaandeweg werd de wind sterker en trok de lucht behoorlijk dicht. Nu, in de vroege avond, waait het behoorlijk hard hier aan de kust en dat gaat gepaard met regen. Dus het is op het ogenblik geen fijn weer.

Op weg naar een paar velden met crocussen passeerde ik ook deze molen. Hij staat langs de Rijksweg bij het Noord-Hollands kanaal ter hoogte van St. Maartensvlotbrug. Ik vond het wel aardig om dat even mee te nemen, want wat is er Hollandser dan dit type molen. En ik weet dat er in Canada weer iemand zit te glimlachen omdat het herinneringen oproept. Dus dat pleziertje schenken kost geen enkele moeite



Velden vol met bloeiende crocussen. Het blijft een prachtig gezicht en ik raak er nooit op uitgekeken. Deze witte soort met dat geel-oranje hartje is toch een lust voor het oog.



En wat vind je van deze paars-blauwe en lila kleuren? Al dit moois is dan toch nog net voor Pasen uitgekomen, maar of de bloemenmozaïken er nog wel komen is voor mij nog een vraag. Daar worden meestal veel Hyacinten in verwerkt, maar daar heb ik er nog niet veel van gezien. En wat ik ben tegengekomen was niet veel fraais. Nee, dit voorjaar zit niet erg mee tot nu toe. Maar we blijven weer optimistisch en kijken uit naar het mooie weer dat toch zeker eens zal komen.

En binnen een week of twee zet ik wel een video in mijn blog, Ik heb opnames gemaakt, maar moet ze nog even bewerken. Komt er aan....

Wordt vervolgd....

Het begin is er.

De eerste bloembollenvelden staan toch weer in bloei. Wel veel te laat, maar dat komt omdat het in tijden niet zo langdurig koud is geweest als dit voorjaar. Vanmorgen was het ook maar 7 graden Celcius en dat is toch niet gewoon voor half april. Dit is een veld met Tete a Tete, een kleine soort narcis die vaak wordt gebruikt in kleine bloemstukken.


Zo schieten ze de grond uit terwijl de bodem nog gedeeltelijk bedekt is met stro. In de winter dient stro om de bollen tegen vorst te beschermen.


De grotere soorten zoals deze laten nog even op zich wachten, maar zullen ongetwijfeld binnenkort ook volop bloeien. Dit zijn een paar in de berm van de weg gevonden exemplaren. Bollen die tijdens het binnehalen en het vervoer uit de bakken, in de berm vallen, komen het jaar daarop gewoon weer op. Het zijn heel sterke overlevers. Straks ga ik weer op jacht om een paar plaatjes te schieten en.... ik ben er meteen weer even uit.

Wordt vervolgd.....

Saturday 8 April 2006

Vergeten verjaardag.

Coos

Het is mij weer eens gelukt om iemand zijn verjaardag te vergeten. Om het goed te maken hierbij alsnog mijn welgemeende verjaardagswens.

Meestal houdt mijn vrouw de verjaardagen bij, maar deze keer is het haar ook ontgaan. We hebben het nogal "druk" de laatste weken en zijn daardoor soms wat onoplettend, afwezig, niet bij de les, of hoe je het ook wil noemen. Nou moet ik ook toegeven dat het niet mijn grootste hobby is om verjaardagen bij te houden. En ook niet om naar dat soort feestjes toe te gaan. Vroeger kreeg ik er al uitslag van.

Met 20 tot 25 mensen in een veel te kleine rokerige kamer, stoelen naast elkaar in een kringetje rond een veel te klein salontafeltje. De rest weggedrukt in 2 te grote fauteuils en met zijn vieren samengeperst op de bank, knieën tegen elkaar, handen op de schoot. En als er te weinig stoelen zijn, dan hebben we altijd nog wel een paar plastic tuinstoeltjes waar je urenlang op kunt zitten. Het moet ook weer niet te aangenaam worden want dan krijg je ze helemaal niet meer weg.

En dan komt er eerst koffie met een gebakje of een stuk taart. Daarna wordt er gevraagd of we nog iets willen drinken, waarop meestal een borrel, een glas wijn of een glaasje "fris" op tafel komt. Al dit heerlijks wordt dan begeleid door toastjes met paling, zalm of iets onbestemds dat als salade wordt bestempeld. Soms springen we helemaal uit de band met olijven en Franse kaassoorten en stukjes stokbrood. De gewone stukjes kaas met augurk, worst en een gevuld eitje, zoals die vroeger op tafel kwamen, zijn zo goed als verdwenen. Te goedkoop..... Nee..., we willen wat anders.

En dan praten we wat af. Vakantie-avonturen zijn meestal favoriet. Hoe verder weg des te interessanter.
De een: "Wij zijn dit jaar al voor de derde keer naar Thailand geweest. Prachtig land. We gaan er al 12 jaar naar toe".
Ik heb dan altijd het idee dat het op werken gaat lijken. Weinig fantasie als je er al 36 keer bent geweest.
De ander: "Nee, wij zijn nog niet weggeweest, maar we hebben voor de zomer een reisje naar Kenia geboekt. Prachtig land. We zijn er nog niet eerder geweest". Aanvullend: "Afgelopen winter zijn we wel naar de wintersport geweest in Oostenrijk. Prachtige bergen, Mooi land."
En zo gaat dat maar door.

Als je een aantal van die feestjes per jaar moet meemaken dan is het wel eens genoeg. Volgende maand ben ik zelf weer aan de beurt voor de 68ste keer. Als jullie me vergeten te feliciteren.... Tsja.... wat moet ik daar nou van zeggen. Maar als je komt is het goed hoor. De koffie en het gebakje staan klaar, maar stel je er niet teveel van voor :-)

Wordt vervolgd...

(Nou hier komen weer reacties op... even wachten :-) Pizza!

Tuesday 4 April 2006

De Lente is er!

Eindelijk is de Lente toch gekomen. Dat is natuurlijk ook niet tegen te houden. Het is nog wel erg koud voor de tijd van het jaar, maar ze laten zich niet meer tegenhouden.


Zon en wind zorgen er voor dat de bloemen de grond uitschieten. Zomaar langs de kant van de weg. Zon geeft licht en warmte af aan de grond, de wind brengt zuurstof in de grond en dan gaat het er op los.


Ook op de bollenvelden schieten de kleinste soort narcisussen nu toch echt door. Deze plaatjes had ik gisteren al gemaakt, maar ik wil ze toch even laten zien. Ik ga nu weer fijn aan de gang om het een en ander recht te zetten op de PC.

Tot de volgende keer...

Monday 3 April 2006

Onzekerheid in vooruitgang.

Niemand wens ik toe waarmee ik nu bezig ben. Eerst dacht ik dat het een "eitje"was om alle programmatuur weer terug te zetten op de vernieuwde computer, maar dat valt erg tegen. Hardware met bijbehorende software geeft al dagen lang grote problemen. Programma's van 1 fabrikant/leverancier (HP), die elkaar constant dwars zitten. Uitzoeken of er updates te vinden zijn, die weer installeren en dan toch tegen hetzelfde probleem blijven aanlopen. Het is allemaal zo lastig aan het worden dat de kaboutertjes mooi de benen genomen hebben en het mij lekker zelf laten uitzoeken. Maar zoals ik al eerder zei, ik geef niet zo snel op. Gewoon doorgaan en blijven zoeken naar de oplossing, want ik wil graag mijn favoriete Weblogs blijven lezen. En ik vind het ook leuk om van hier zelf ook iets de wereld in te sturen.


Eerst een lange rit naar de grote Kabouter die mij uit de problemen ging helpen. En dat heeft hij zeker gedaan. Dat is iemand die dagelijks tientallen van de meest uiteenlopende problemen oplost in een tempo dat niet te volgen is. Het is beter niet te vragen hoe hij de dingen oplost want daar is geen tijd voor. Mond dicht, kijken en daarna tevreden naar huis gaan. Het is al bijzonder dat je hem op zijn vingers mag kijken wanneer hij bezig is.




Na een vermoeiende ochtend en halve middag, 's middags weer naar huis. En als je Alkmaar nadert, dan begint het ook meteen weer licht te worden, de zon schijnt, terwijl het in het midden van het land regende en zwaar bewolkt was. Naast de ringweg rond Alkmaar zie je het imposante, in aanbouw zijnde voetbalstadion van AZ. En verderop passeer je een aantal kruisingen, maar als je netjes 70 km per uur blijft rijden, dan zit je in de "groene golf" en rijd je door alle groene verkeerslichten. Ik vind dat een geweldige oplossing net als rotondes.




Alkmaar gepasseerd, en dan weer op weg naar huis. Ik ben altijd weer blij als ik langs het Noord-Hollands kanaal rijd, waar links en rechts nog diverse molens staan. Als je een beetje oplet dan staan er nog een heleboel bij ons in de buurt.



Vermoeid maar tevreden linksaf naar huis. Tsjonge, het was me het dagje wel, maar als je nu denkt dat ik klaar ben. Vergeet het maar, het ene probleem is opgelost en drie andere zijn weer tevoorschijn gekomen. En die rot kabouters die zie ik voorlopig niet meer terug.

Vanuit de puinhoop die het hier is blijf ik toch de favoriete Blogs bekijken en ook regelmatig mijn eigen Blog voorzien van een verhaaltje, een menig of voorval.

Wordt vervolgd....