Sunday 27 September 2009

Utrecht 50 Plus Beurs - 50 Plus Fair

Donderdag 17 september. Met de trein van 09:03 vanuit Schagen vertrokken naar Utrecht waar de 50+ Beurs was georganiseerd. Bij elke tussenhalte stapten groepjes oudere mensen in die luidruchtig met elkaar spraken over de meest uiteenlopende zaken. Het viel op, omdat meestal jongeren er op worden aangesproken dat ze zich rustig moeten houden, maar deze keer waren het de opa's en oma's die uit de band sprongen. Het werd iets rustiger toen er een jonge man met een koffietank over zijn schouder door het gangpad liep. Voor €2,00 kochten ze een kartonnen bekertje met koffie en een gevulde koek. Die droge koek zorgde er voor dat iedereen zijn mond vol had en het weer stil werd in de coupé.

Thursday, September 20. I took the train of 09:03 from Schagen to Utrecht where the 50 + Fair had been organized. At each platform where the train stopped, groups of older people entered the train, loudly speaking with each other about the most various affairs. This was remarkable, because mostly younger people are noisy and speak loudly and then they are told by older people to be quiet, but this time it were the grandpas and grandmothers who made the noise. They became somewhat calmer when a young man walked in with a coffee tank over his shoulder. For €2.00, They bought a cardboard cup with coffee and a crumb cake. That dry cake made that everybody had his mouth full of crumbs and rest was restored in the train..... for a while.

Na 1½ uur treinreizen arriveerden we op het Centraal Station in Utrecht. Ook dit station ligt op de schop en het duurt nog enkele jaren voordat dit project ook klaar is. Maar voorlopig is de doorstroming vanaf de perrons naar de grote stationshal en de uitgangen goed geregeld.

After 1½ hour train journeys we arrived at the Central Station in Utrecht. This station is also under reconstruction and the renewals take a couple of years before this project has been finished. The accessibility of the platforms and the entrance to the large station hall is still good.

Utrecht is de hoofdstad van de Nederlandse Spoorwegen en uit alle richtingen rolden de treinen binnen. Een onafzienbare stroom "oudjes" liep langs de vele winkeltjes naar de uitgang van het station. Buiten het station is het Jaarbeurs complex op loopafstand te bereiken. Even de drukke verkeersweg Croeselaan oversteken en je bent al op het grote plein voor de ingang van de enorme Jaarbeurshallen.

Utrecht is the capital of the Dutch Railroads and trains from all directions roll in and out. An immeasurably stream "oldies" walked along the many stores from the platforms to the exit of the station. Outside the station is the Jaarbeurs complex which is on the other side of the street. Just crossing the busy traffic street of the Croeselaan and you are on the large square in front of the entrance of the enormous Jaarbeurshallen. (Year-Fair Halls)

Eenmaal binnen verdrongen de ouderen zich voor de grote bakken met programma's, reclame folders en frutseldingetjes en graaiden ze van alles bij elkaar, vooral omdat het gratis was kreeg ik de indruk.

Once inside the hall elderly people crowded before the large bins with programs, advertising leaflets and mostly useless commercial things and grabbed everything they could get, especially because it was free I got the impression.


Nooit eerder had ik een dergelijke beurs bezocht en was eigenlijk nieuwsgierig geworden door de berichten via kranten en TV-programma's. Ik wilde wel eens met eigen ogen zien wat er op zo'n beurs voor 50+ te beleven viel. Mij viel op dat bedrijven zich vooral hadden gericht op ouderen boven de 65, mensen die iets te besteden hadden. Vooral kleine voertuigen die zonder rijbewijs bestuurd mogen worden, maar ook electrisch aangedreven fietsen in vele soorten en maten. Aan al deze luxe artikelen hing wel een stevig prijskaartje.

I had never been to such a fair, actually I became curious by the messages in papers and TV-programs. I wanted to see this once with my own eyes, to see and to experience what such a fair for 50 + people has to offer. The business was especially aimed and directed to older people let's say about 65 +, people.who had some money to spend. Small vehicles, which can be used without a driver's license, also electrical driven bicycles in many kinds and measurements. At all these fancy articles hung a sturdy price ticket as well.


Zo ook aan deze massage fauteuils. Een verkoper nodigde mij uit om in één van deze stoelen te gaan zitten en te ervaren wat er allemaal achter je rug gebeurt. Het was heel apart moet ik bekennen.... In de rugleuning begonnen verschillende apparaten te bewegen, kloppen en strijken en het werkte vooral op mijn lachspieren. Ik realiseerde mij opeens hoe vernuftig mensen zijn in het bedenken en aanpraten van behoeften die we eigenlijk niet hebben, maar waarvan de bedenker vind dat we er niet buiten kunnen. Benieuwd naar de prijs van deze vernuftige zetel vroeg ik er naar. Heel snel zei de verkoper: "€3.750 meneer, maar als U tijdens de beurs koopt, dan krijgt U €500,00 korting!", Ik dacht bij mijzelf: "Kun je nagaan wat ze op zoiets verdienen als je zomaar €500,00 van de prijs af kunt doen".

Also on this massage armchairs. The seller wanted me to sit in one of these chairs to experience what happened there behind my back. It was quite surprising I must say... In my back, different hidden devices begun to move, knock and smooth and the movements worked mainly on my laugh muscles in my face. Suddenly I realized how ingenious people are in talking you into needs that we actually not have, only the inventor tries to to believe you that you can't live without his product. By aroused curiosity I asked for the price of this ingenious seat. Quite fast the sails man answered: “€3,750.00 sir, but when you buy during the fair, then you get €500.00 discount!", even quick as he said that, I thought to myself: "How much do you earn on one product when you can lower the price with €500.00".


Oh jaa...! Dit was ook heel grappig om te zien. Deze oude heer was uitgenodigd om op deze op deze stoel te gaan zitten en plotseling ging dat ding een stuk de lucht in en werd de man ongeveer gelanceerd. Een beetje angstig of beduusd keek meneer om zich heen, zich afvragend wat hiervan nu precies de bedoeling was. Ik kon me niet voorstellen wat je thuis nou met zo'n schietstoel moest doen. Glimlachend liep ik verder op zoek naar nog meer wonderlijke bedenksels om oudere mensen mee bezig te houden.

Oh yess...! This was also quite funny to see. This old gentleman had been invited to sit down on this chair and suddenly the thing went into the air and the man became approximately launched. The gentleman looked a little bit anxious and bewildered around, wondering what precisely the intention of this action was. I have no idea what to do at home with such a shooting chair. With a smile on my face I walked away to find out what more wonderful, strange inventions there are to keep older people busy with.



En er was meer dan genoeg zoals muziek maken, huiskamerorgels en synthesizers maar ook drumstellen en verzin maar iets, het was er allemaal. Vertier zoeken bij een modeshow of een mini golfbaan voor in je tuin.

And there was more than enough, such as instruments to make noisy music with like organs for in the living room and synthesizers, also drums and more of that kind, it was all there.
Some people looked at a fashion show others hit a ball on the mini golf link which could be bought for in the garden.


Allerlei handwerk-, en knutselmateriaal waar voornamelijk vrouwen belangstelling voor hadden, maar ook schildermaterialen en cursussen waar iedereen zich in kan bekwamen, het was er allemaal te koop.

All kinds of materials for handwork for which mainly women were interested in, but also painting materials and courses in which everybody can learn to make paintings, it was all there for sale.


De stands met gratis hapjes werden ook druk bezocht. De ene kraam omdat het er zo aantrekkelijk uitzag, een andere waar hapjes werden uitgedeeld omdat het de gezondheid weer zou bevorderen. Er werd dus heel wat gesnoept en gegeten en allemaal voor niets.

The stands with free snacks and bites became heavily visited. One because the food looked so attractive, another distributed things to promote healthy food. There was a lot to be eaten, candy and other nice things and everything free of charge.

Na urenlang langs alle uitstellingen te hebben gelopen en alles te hebben bekeken probeerde menigeen een plaats te bemachtigen op de uitgestrekte terrassen in de grote hallen. Daar kon een consumtie of eenvoudige snack worden genuttigd om daarna weer naar huis te vertrekken. Voor mij was dit een eerste bezoek aan een dergelijke beurs, maar waarschijnlijk ook de laatste keer. Mijn voorkeur gaar uit naar andere dingen, maar het is goed om te weten wat er zoal te koop is.

After endless walking along all stands and seen so many different things a lot people tried to find a table on the vast terraces in the large halls to rest a moment. Or to buy a drink or simple snack before they went home. For me, this was a first visit at such a fair and probably the last time. My interests and preferences go out to other things, but it is good to know what kind of things older people "need" :-).







Monday 21 September 2009

Walking With Dinosaurs


Zondag 20 september ben ik naar Rotterdam gereisd om een voorstelling te zien van "Walking with dinosaurs" in de Ahoy Arena. Na een treinreis van 2 uur kwam ik aan op het Centraal Station en moest toen op zoek naar het metro station. Het is nog steeds één grote bouwput waar het nieuwe station wordt gebouwd, maar de aanwijzingen om op de juiste plaats te komen zijn duidelijk en ik kwam ruimschoots op tijd aan bij de nieuwe "poortjes" om daar voor het eerst met de OV-Chipkaart in te checken.

Sunday September 20 I have been to Rotterdam to see the show "Walking with Dinosaurs" in the Ahoy Arena. After a journey of 2 hours by train I arrived at the Central Station in Rotterdam and had to find my way to the subway station. It is still one large building site where the new station will rise. The indications to find the way to several places are clear and it was easy to find the new "Electronic ticket gates" to check in for the Metro.


Na een snelle rit met de Metro stapte ik uit op station Zuidplein en liep recht tegenover de uitgang naar Ahoy. Daar stelden de bezoekers zich in rijen op voor de ingang die op het toegangsbewijs was aangegeven. Duizenden mensen passeerden in 30 tot 40 minuten de toegangsdeuren en de Arena stroomde vol met volwassenen en kinderen die met spanning uitkeken naar wat er getoond zou gaan worden.

After a short ride with the Subway train, I walked from Station Zuidplein in a straight way to Ahoy. There the visitors lined up before the entrance that had been indicated on the tickets. Thousands of people passed the many entries in about 30 - 40 minutes and the Arena streamed full with adults and children who looked forward to what the show would bring.



De lichten gingen uit en langzaam werd de aarde geprojecteerd op een groot beeldscherm. Op afstand stond daar een nietige figuur en er werd aangekondigd dat dit de paleontoloog was die ons zou vergezellen door miljoenen jaren van evolutie. We zouden een reis gaan maken door de tijd en teruggaan de tijdperken waarin de wereld bewoond werd door wezens die evolueerden tot dieren die we nu dinosauriers noemen. Het bestaan van deze dieren is vastgesteld door de vele opgravingen van overblijfselen over de hele wereld.

The lights became switched off and the earth became slowly visible on a large screen. From a distance of the screen stood a small person and there was announced that he
was the paleontologist who would accompany us through millions of years of evolution. From this point we would make a trip through the time and go back to the eras in which the world became inhabited by animals that evolved to animals that we know of as dinosaurs. The existence of these animals has been determined by the many excavations of remains everywhere in the world.


De verhaallijn was duidelijk en de paleontoloog vertelde over de leefwijze van de verschillende dinosauriers, hoe zij moeten hebben gelopen en hoe zij zich onderling gedroegen. De bewegingen waren levensecht en de ondersteunende muziek maakte dit alles extra spannend en indrukwekkend.

The story lines were clear and the paleontologist told us about the lifestyle of the different dinosaurs, how they walked and how they mutually behaved. The movements were lifelike and the supporting music made the show extra exciting and impressively.



Vooral indrukwekkend waren de scenes waarin vleesetende soorten probeerden om grote planteneters aan te vallen om een flinke prooi te verswchalken. Anderszijds hoe die enorme kolossen in de verdediging gingen en de aanval wisten af te slaan. Er was telkens een goed afloop en waarschijnlijk was dit een opluchting voor de kinderen die er naar keken, maar spannend was het wel.

Especially the scenes in which carnivores tried to attack large herbivorous animals to catch a big prey. On the other hand how those enormous colossus went off the attack
and defended themselves. Each time there was a happy ending and probably was it a relief for the children who looked at the "fights", but it was exciting!



Alle bewegingen en geluiden van de getoonde dinosauriers waren razend knap gemaakt en met een klein beetje voorstellingsvermogen werden deze technische hoogstandjes een beetje werkelijkheid.

All movements and sounds of the shown dinosaurs were magnificent and with a little bit imagination these technical high performances became almost reality.



Aan het einde van de voorstelling kreeg de "acteur" paleontoloog een daverend applaus voor zijn voordracht. Een voorstelling waar ik enorm van heb genoten. Aan het eind van deze blog plaats ik twee doorverbindingen naar video's die in bewegende beelden meer vertellen over hoe deze productie tot stand is gekomen.

At the end of the show, the "actor" paleontologist got a resounding applause for his lecture. A performance which I tremendously have enjoyed. At the end of this blogpost I will place two links to video's with extensive information about this production.



Na de voorstelling verliet het publiek de Ahoy Arena om ieder zijn weg te gaan. Ik ging weer terug naar de Metro aan het Zuidplein en ging terug naar het Centraal Station in Rotterdam, om de twee uur durende treinreis naar huis te vervolgen.

After the show, the public left the Ahoy Arena, everyone going their own way. I went to the Subway station at the Zuidplein and then to the Central Station in Rotterdam to catch the train which would bring me back home.


Monday 14 September 2009

Goodbye Summer 2009

De zomer is weer voorbij. Jassen en warme kleding komen weer uit de kleerkasten en we gaan naar het strand om fijne wandelingen te maken. De één slentert wat langs de vloedlijn, een ander laat zijn hond rennen en kinderen zoeken schelpen om thuis leuke dingen mee te doen. Waar het allemaal op neerkomt is dat we onszelf ontspannen en alle stress van reizen en vakanties van ons laten afglijden. De stevige wind en de koele temperaturen brengen ons weer tot rust.

The summer is over. Coats and warm clothes come out of the wardrobes and we go to the beach for a walk. Some people walk along the beach, others let their dog run and children are searching for shells and take them home to create funny things with. The meaning of all this is to relax ourselves and to get rid of the stress of travelling and vacations. The strong wind and cool temperatures bring us back to normal life.

De strandtenten liggen er weer verlaten bij, hier en daar zitten nog een paar mensen binnen achter het beschermende glas. Sommigen verkiezen het om buiten op het terras te zitten met een drankje of om iets te eten. Er is weer ruimte genoeg voor passerende wandelaars. De wind blies het zand hoog op over het strand en om te voorkomen dat het in mijn ogen, oren, neus en mond kwam koos ik er voor om met de wind in de rug te lopen.

The beach tents lie there deserted, but there are still a few people inside behind the protecting windows. Some people prefer to sit outside on the terrace with a drink or something to eat. There is plenty of space for passing hikers. The strong wind blew the sand high in the air on the beach and to prevent that the sand came into my eyes, ears, nose and mouth I chose to walk with the wind in the back.

Meeuwen langs de vloedlijn, op zoek naar voedsel. met het opkomende water spoelen blijkbaar voldoende kleine diertjes aan waarmee zij hun maaltje vergaren. Het is opvallend dat de meeuwen weinig angst hebben voor mensen.

S
eagulls along the rising tide line searching for food. With the rising water sufficient small creatures come along with it and there they found enough food for a meal. Amazingly that the gulls have no fear for humans.


Dit waren een paar ontspannende uurtjes aan het strand van Callantsoog op een rustige zondagochtend. Ondertussen werd het weer tijd om weer naar huis te gaan waar op mij werd gewacht met koffie en gebak.

This were a few relaxing hours at the beach of Callantsoog on a calm Sunday morning. Meanwhile it became time to go home where someone was waiting for me with coffee and cake.

Have a nice day.