Monument op de Afsluitdijk.

Gisteren reed ik naar het dorp Anna Paulowna en zag schuin voor mij over het water de molen. Ik stopte even om er een plaatje van te maken want ik moest ongewild aan iemand denken die het wel leuk zou kunnen vinden om dat plaatje hier te zien. Eens kijken of het opvalt :-)


En door die stop kwam ik op het idee om vandaag weer eens naar het Monument op de Afsluitdijk te rijden. Ik ben er wel vaak langs gereden maar verder nooit meer gestopt, dat is bijna 40 jaar geleden, dat we daar met het hele gezin zijn geweest. Vreemd eigenlijk, dat je precies weet waar alles te vinden is maar je gaat er domweg aan voorbij. De kinderen waren nog heel klein en Opa en Oma waren er nog bij. De kinderen zijn nu volwassen mensen, Opa en Oma zijn alweer jaren geleden overleden, en zelf zijn wij nu Opa en Oma geworden.


Onderweg passeer je Hypolitushoef, dan Den Oever en ga je over de Stevinsluizen. Dan zie je de 32 kilometer lange dijk voor je die in een rechte lijn naar Kornwerderzand voert. Na een aantal kilometers zie je in de verte de grote witte toren en de voetgangersbrug van het Monument opdoemen.


Er is voldoende parkeerruimte om je auto even neer te zetten. Ik nam de tijd om wat foto's te maken en dan komen er vanzelf weer heel wat herinneringen naar boven, soms een beetje weemoedigheid, maar dat hoort erbij denk ik. Het viel mij heel sterk op, dat er nauwelijks iets is veranderd. Alles is nog precies hetzelfde als ik mij kan herinneren. Heel apart.

Maar wel nieuw voor mij was dit beeldje van de stenenzetter. Een beeld je dat door Koningin Beatrix is onthuld in 1982. Dus kun je nagaan dat ik in al die voorbije jaren nooit meer heb stilgestaan bij deze gedenkwaardige plek.

Toen ik vanmiddag de toren beklom en daar weer boven stond op de balustrade, keek ik uit over het IJselmeer aan de rechterkant en over de Waddenzee links. Ik moest even denken hoe we hier met mijn ouders hebben gestaan, op precies dezelfde plek en hetzelfde uitzicht. Er is nog een 8-mm filmpje waarop we allemaal te zien zijn in die tijd. Maar dat is allemaal voorbij.


Ik ben het torentje weer afgedaald en schoof het kleine restaurant binnen, waar je onder andere een lekkere verse kop koffie kon bestellen, dus dat heb ik gedaan want het was buiten best wel koud, vooral met die ijskoude wind over het water. Prachtig mooi weer, heldere lucht maar KOUD.. brrr. Het opspattende water bevroor aan de stijgers en leek als slingers in de wind te waaien.


Na dat kopje koffie de auto weer ingestapt. Vroeger was het dan zo dat je eerst helemaal moest doorrijden naar Kornwerderzand waar je kon keren om weer terug te rijden naar huis. Maar wist ik veel dat je halverwege een tankstation van Texaco hebt. Toen ik in het voorbijrijden nog eens goed keek zag ik dat je daar kunt keren! Jammer dan, ik was net te laat dus moest ik helemaal doorrijden naar Friesland om het volgende keerpunt te nemen. Nou, dat heb ik ook weer geleerd.

Tot de volgende keer.