De zon staat aan een helder blauwe hemel en het is nog maar half tien in de ochtend. Het vriest een paar graden. Als ik uit het raam over de daken van de garageboxen kijk, dan ligt er een stevige plak ijs op die nog niet wil wijken voor het zonlicht. Even naar buiten gelopen om te kijken hoe het aanvoelt. Nou... best wel fris met die strakke Zuid-Oosten wind. Maar eigenlijk is het prachtig weer om er straks nog eens op uit te trekken.
En onderweg ontdekte ik tussen de beschutting van wat hoge struiken toch datgene waar ik een paar weken geleden al over dagdroomde.... De eerste sneeuwklokjes en crocussen die in het wild ineens volop in bloei staan, ondanks de vrieskou. Op de open velden nog steeds die gele gloed van opkomende crocussen, die wachten nog op wat meer warmte. Maar ineens gaat het toch een keer gebeuren.
In het weekend las ik in de Plus bijlage van het Noord-Hollands Dagblad over de man in Schagen, die in zijn eentje een soort replica aan het bouwen is van
de Ark van Noach. Hij wordt daarbij wel geholpen door zijn zoon, maar het idee en het grootste deel van de uitvoering daarvan komt voor zijn rekening.
Het verhaal gaat over Johan Huibers, die zichzelf ten doel heeft gesteld, helemaal alleen, de Ark van Noach na te bouwen. Als de Ark klaar is wil hij daarmee zijn geloof gaan verkondigen. Dat is zijn missie. Hij heeft alle berekeningen klaar en uitgewerkt om door alle vaarwegen, bruggen en sluizen te kunnen varen om zijn reis door Nederland te kunnen maken.
Dit bijzondere idee heeft al uitgebreid de TV rubriek 2-Vandaag gehaald, waarin Karel van de Graaf verslag heeft gedaan. Als je er meer over wil weten over de beweegredenen van Johan Huibers en zijn motivatie om dit huzarenstuk te voltooien, dan kun je kijken en luisteren naar de uitzending van dat verslag op deze link:
De zon staat aan een helder blauwe hemel en het is nog maar half tien in de ochtend. Het vriest een paar graden. Als ik uit het raam over de daken van de garageboxen kijk, dan ligt er een stevige plak ijs op die nog niet wil wijken voor het zonlicht. Even naar buiten gelopen om te kijken hoe het aanvoelt. Nou... best wel fris met die strakke Zuid-Oosten wind. Maar eigenlijk is het prachtig weer om er straks nog eens op uit te trekken.
En onderweg ontdekte ik tussen de beschutting van wat hoge struiken toch datgene waar ik een paar weken geleden al over dagdroomde.... De eerste sneeuwklokjes en crocussen die in het wild ineens volop in bloei staan, ondanks de vrieskou. Op de open velden nog steeds die gele gloed van opkomende crocussen, die wachten nog op wat meer warmte. Maar ineens gaat het toch een keer gebeuren.
In het weekend las ik in de Plus bijlage van het Noord-Hollands Dagblad over de man in Schagen, die in zijn eentje een soort replica aan het bouwen is van de Ark van Noach. Hij wordt daarbij wel geholpen door zijn zoon, maar het idee en het grootste deel van de uitvoering daarvan komt voor zijn rekening.
Het verhaal gaat over Johan Huibers, die zichzelf ten doel heeft gesteld, helemaal alleen, de Ark van Noach na te bouwen. Als de Ark klaar is wil hij daarmee zijn geloof gaan verkondigen. Dat is zijn missie. Hij heeft alle berekeningen klaar en uitgewerkt om door alle vaarwegen, bruggen en sluizen te kunnen varen om zijn reis door Nederland te kunnen maken.
Dit bijzondere idee heeft al uitgebreid de TV rubriek 2-Vandaag gehaald, waarin Karel van de Graaf verslag heeft gedaan. Als je er meer over wil weten over de beweegredenen van Johan Huibers en zijn motivatie om dit huzarenstuk te voltooien, dan kun je kijken en luisteren naar de uitzending van dat verslag op deze link:
No comments:
Post a Comment