Jip of Janneke.

Vrijdagochtend ga ik meestal even door de stad banjeren en zo ook vanmorgen. Ik liep wat te slenteren door de vier hoofdstraten die Den Helder telt. Niet veel, altijd hetzelfde rondje en je kan nooit verdwalen. 's Winters is het vrij rustig, zeker als het van dat miezerige weer is zoals vandaag, maar ook als er een straffe wind staat, dan kun je er een kogel afschieten zonder iemand te raken.

Er zijn mensen die een hekel hebben aan Den Helder omdat het er altijd zou waaien en er geen uitgaansleven zou zijn en de misdaad tiert er welig. Maar andersom geredeneerd barst het er van de kroegen, er is een bijna altijd uitverkochte schouwburg, 's zomers krioelt het van de toeristen en zitten de talrijke terrasjes vol. Rond de havens is ook altijd wel weer iets nieuws te zien. De marinehaven is niet zo toegankelijk, maar er is ook een flinke vissershaven en een belangrijke visafslag met een visrestaurant er boven. Een offshore-haven met de meest vreemsoortige schepen en vaartuigen en soms een booreiland. Beweging en activiteiten genoeg. Dan zijn er het strand, de duinen, kinderboerderij. Bij fort Kijkduin een schitterend zeeaquarium en nog veel meer om op te noemen, dus wat zoek je dan eigenlijk nog meer? Ja, je gaat aan een kustplaats natuurlijk niet naar hunebedden zoeken want dan zit je inderdaad verkeerd.

Maar even terug naar mijn uitstapje vanmorgen. Zoals gezegd, was het wat regenachtig en ik stapte daarom maar even binnen bij de Hema. Ja hoor, de Hema. Ik bestelde een "grote koffie met wat lekkers erbij". Zegt een heel jong meisje bij de kassa iets tegen me met een allerliefst zacht stemmetje, en wijst op een halve tompouce met een plaatje van Jip of Janneke er op. Ik verstond haar niet en met voldoende volume zei ik: "Ik ben een beetje doof, ik versta U niet", waarop het meisje op haar beurt antwoordde: "Wat zegt U"�

Vanuit de spoelkeuken achter het buffet klonk een luid geschater van een paar van die andere wichten. Ik keek dat vriendelijke meisje eens aan en elkaar begrijpend schoten we allebei hardop in de lach.
Ze wees nog eens op de halve tompouce en zei vriendelijk lachend: "Wilt U een stukje tompouce, het is gratis hoor"? Dus naast mijn zelf uitgezochte lekkers kreeg ik Jip of Janneke er ook nog bij. Ik heb maar niet gegeten vanmiddag.