Tuesday 14 February 2006

De Kapper.

Vanmorgen, al heel vroeg, de kapper afgesproken. Het werd onderhand wel weer eens tijd dat er wat van mijn haar werd afgeknipt. In tegenstelling tot de meeste kappers is mijn kapper een zeer zwijgzaam mens. Bij binnenkomst gromt hij wat en dat is zijn begroeting. Wat hij nou precies bromt heb ik nooit verstaan, maar het zal wel goed bedoeld zijn. Hij was nog met een klant bezig, ook een wat oudere man die gespannen maar ook zwijgend in de spiegel voor hem keek. Alom stilte alleen wat geknisper van de schaar en kam die door het haar gingen. Af en toe een rokerskuch die de stilte verstoorde. Grote stilte.....

De kapper draaide nog wat om zijn klant in de stoel, hier en daar nog een haartje knippend en als afwerking de kam door het kortgeknipte haar strijkend. Dat was de laatste hand die hij aan zijn kunstwerk legde. Geroutineerd greep hij blindelings naar een rekje aan de wand waar een grote handspiegel in stak. Zonder zelf te kijken hield hij de spiegel achter het hoofd van zijn klant en informeerde of het naar de zin was. Nou het was dik voor elkaar hoor, zei de man. De kapper keek op hem neer met een blik die zei dat hij ook niet anders verwacht had en met een zwierig gebaar trok hij het witte schort van zijn hals en liet de laatste plukken haar van zijn slachtoffer op de grond vallen. De stoel werd omgedraaid, de man stapte af en greep meteen naar zijn portemonaie. "Hoeveel kost het Peter?", alsof hij dat niet wist. "Dat is dan 19 Euro". De man gaf een briefje van 20 en stak de teruggeven Euro achteloos in zijn broekzak. "Tot de volgende keer hoor", zei de man terwijl hij de deur open deed en vertrok.

Peter draaide het zitkussen van de kappersstoel weer om en zei: "Gaat U maar zitten". Een stuk papier werd om mijn hals gedraaid, een wit schort over mijn buik gezwaaid en vastgeknoopt in mijn nek. en zonder een woord te zeggen begon hij aan het volgende werkstuk. Ik hoef niet te zeggen hoe ik het geknipt wil hebben, want ook dit gaat al bijna 18 jaar hetzelfde, dus waarom zou mijn kapper er naar vragen? Hij houdt niet van overbodige vragen. Kennelijk zocht hij wat vertier want de radio werd aangezet en zoals gewoonlijk klonk er jaren 60 muziek uit zijn kastje, "Radio Noord-Holland" zei hij, maar dat was de enige overbodige opmerking die hij maakte want zijn radio heeft maar 1 zender.

Mijn behandeling verliep precies hetzelfde als van mijn voorganger en ook ik vroeg tenslotte wat de kosten waren. En zo zie je maar dat we allemaal wel eens iets te veel zeggen of opmerken. Bij mijn vertrek hetzelfde gebrom als toen ik binnenkwam.

Tot de volgende keer.

No comments:

Post a Comment