Sunday 3 September 2006

Soms heb ik zo mijn bedenkingen.


Gisteren liet ik de foto's zien van de paarden die werden tentoongesteld. Dat was werkelijk heel leuk om te zien. Vooral ook de kinderen die er rondliepen met hun paardjes, keurig geborsteld en opgepoetst. En na dat bezoek aan Schagen, kwam ik thuis en begon direct de foto's te bewerken en klaar te zetten voor de Blog. Terwijl ik dat deed, schoot mij ook weer te binnen dat ik een aantal jaren geleden eens foto's had gemaakt van "Dikbillen". Een type vee, dat speciaal wordt gefokt voor de slacht en tegen Pasen aan het publiek wordt getoond. "Paasvee" wordt het genoemd. Het gaat dus nergens anders om dan dat die dieren zoveel mogelijk vlees op hun lichaam krijgen.


Alleen vraag ik mij altijd af hoe dat wordt bewerkstelligd. En wat krijgen wij uiteindelijk op ons bord? Toen ik deze dieren voor het eerst zag staan op het marktplein rond de Grote Kerk, keek ik er naar met grote vraagtekens in mijn ogen. Dit zag er niet natuurlijk uit en ik vroeg mij af hoe die dieren hun eigen gewicht konden dragen, want echt lopen deden zij niet.



Alle verhalen over genetische manipulatie met gewassen zoals granen , groenten, fruit en andere gewassen. Het bespuiten met insecticiden. Het toedienen van hormonen aan slachtvee zoals bijvoorbeeld kalveren en varkens. Daar denk ik wel eens over na. Moet je daar nu wel of niet over blijven meedenken? Of moet je maar gewoon oogkleppen opzetten en alles in je mond stoppen en doorslikken wat de slager, en de supermarkten ons "voordelig" aansmeren? Hoe ontkom je nu aan de onzekerheid die je hebt over wat je eet?

Nog zo'n vraag die mij een tijdlang heeft beziggehouden: "Hoe komt het toch dat varkensvlees en eieren nagenoeg hetzelfde smaken? Beiden smaken naar vis." Antwoord: "Varkens en kippen krijgen flinke hoeveelheden vismeel te eten".

Laat ik mij er maar bij neerleggen, wel bewust van wat er gaande is in de wereld, maar in het besef dat IK er niets aan kan veranderen. Alleen heb ik met die dieren te doen.

Ik wordt geroepen om te komen eten. Een eenvoudige maaltijd.... met waarschijnlijk een even eenvoudig balletje gehakt. Ook zo'n produkt waarvan je nooit precies weet waar het vandaan komt of wat ze er hebben ingestopt. :-)


No comments:

Post a Comment