Een seizoen loopt ten einde.

Dit wordt de vierde poging om mijn Post te schrijven. Zojuist ging het BETA programma van BLOGGER voor de derde keer plat. Dat is behoorlijk frustrerend, want er gaat toch wel enige tijd inzitten om een stukje als dit op te schrijven. Ik was bijna klaar en had een heel verhaal geschreven. En dan ineens stopt alles en kan ik weer opnieuw beginnen. Dus nog maar eens een poging wagen en tussendoor "Saven". Wat een gedoe...

De paddenstoelen rijzen plotseling uit de grond in het duingebied. In de duinen zelf heb ik dat niet vaak gezien, maar nu valt het wel op want ze zijn ook nog behoorlijk groot. Zo zag ik gisterochtend, halverwege mijn rondje "hond uitlaten" een aantal paddenstoelen op afstand staan. Dat boeide me wel en dus liep ik die richting op. Van korte afstand, en een beetje inzoomen met mijn camera kon ik er toch een paar plaatjes van maken. Mijn aandacht werd getrokken doordat ze nogal groot waren uitgevallen.

Eergisteren was er nog een TV-uitzending over een kok die 's morgens vroeg de deur uitstapte, en in een nabijgelegen stukje bos verse paddenstoelen ging zoeken. Ik neem aan dat hij alleen voor die TV-opname zijn hagelwitte kokspak had aangetrokken. Hij wandelde parmantig door het bos en plukte hier en daar wat paddenstoelen en legde ze voorzichtig in de mand die aan zijn arm hing.

Terug in zijn restaurant ging hij er gerechten van maken voor zijn gasten. Ondertussen vertelde hij, dat hij wel goed onderscheid kon maken tussen eetbare en giftige paddenstoelen. Ik denk dat dit ook wel handig was anders zou hij snel door zijn klanten heen zijn. Het blijft in mijn ogen een toch riskante bezigheid. Ik heb het nooit aangedurfd om een paddenstoel zomaar op te eten. Ik kijk zelfs al heel bedenkelijk naar cantharellen, ook wel hanenkammen genoemd. Wat dit ding hieronder is, weet ik echt niet, maar hij is wel mooi van vorm en in die zin vind ik paddenstoelen wel iets hebben, bijvoorbeeld een waas van gehimzinnigheid.

Geleidelijk aan zie je de natuur weer veranderen en de heideplanten in het duingebied kleuren weer prachtig paars. Als je 's morgens een beetje op tijd de deur uitgaat dan zie je overal over de grassen en struiken een deken van spinnenrag liggen. En dat wordt nog beter zichtbaar als de luchtvochtigheid hoog is, dan hechten zich aan dat spinnenrag allemaal minuscuul kleine waterdruppels en die kunnen prachtig glinsteren als er flauw zonlicht over schijnt. Bovendien beweegt zich van alles onder het gras en tussen de struiken en Jufo vind dat allemaal reuze spannend. Ze ruikt precies waar iets te bespeuren valt en duikt er dan bovenop. Het grappige hiervan is, dat zij nooit iets heeft doodgebeten, maar het spel om iets te vinden is zo opwindend.

Dat zal wel een veldmuis zijn, maar er gebeurt niets mee.