Wednesday 5 July 2006

Pats!..... Crack...

..... Verstijfd van schrik zat ik achter het stuur van mijn autootje, nergens op voorbereid... Waarschijnlijk zat er weer zo'n kwaadaardig kaboutertje op de motorkap van een tegenligger, die een steen tegen mijn voorruit gooide. De kwelgeest!.... Een zespolige ster van bijna 2 cm op mijn voorruit achterlatend.

De tegenligger reed door, zich nergens van bewust. Ik zag hem in mijn zijspiegel met een flinke vaart in de verte verdwijnen. En ik?.... Ik stopte mijn auto langs de wegkant op een veilig strookje en ging de schade eens vanaf de buitenkant bekijken. Echt een behoorlijk diepe ster. Gauw weer de auto in om tussen mijn verzekeringspapieren de sticker van Carglass te zoeken om die op de "ster" te plakken en verdere schade te voorkomen.



Een hele nieuwe voorruit kost aanzienlijk meer dan een ruit die gerepareerd kan worden. De sticker was snel gevonden en er op geplakt. Maar wat nu? Heel veel jaren geleden, ik rijd al meer dan 46 jaar op de weg, is het mij eens overkomen dat mijn hele voorruit aan diggelen ging. Het is alweer zo lang geleden dat ik me niet meer goed kan herinneren hoe de afwikkeling toen ging. Dus eerst even nadenken wat het meest logische moest zijn.

Opbellen naar het telefoonnummer op de achterzijde van het kaartje van de Carglass sticker. een allervriendelijkste damesstem meldde zich en vroeg wat ze voor mij kon doen. Ik vertelde haar wat er was gebeurd en zij zei dat het probleem zo snel mogelijk kon worden verholpen. Ze legde mij uit dat de reparatie bij mij aan huis kon worden verricht, maar dan pas de volgende dag. Ik kon een afspraak maken voor deze middag, maar als ik meteen doorreed naar Alkmaar, dan kon het direct worden gerepareerd. Dat laatste voorstel leek mij het beste, want hoe eerder ik van dit soort ongemakken wordt verlost des te beter.


Na nog wat vragen over de verzekeringsmaatschappij waarbij ik verzekerd ben, ging zij direct een afspraak maken en kon ik meteen doorrijden.

Een goed half uur later had "Bram", mijn GPS-loods mij voor de deur gebracht. Daar werd ik ontvangen door weer een andere aardige mevrouw die wat vragen stelde en de formulieren invulde die ik moest tekenen. Ze legde mij het een en ander uit over de reparatie en ook dat er waarschijnlijk altijd een klein litteken zichtbaar zou blijven. Maar ach, ik heb al zoveel littekens in mijn leven opgelopen, dat die op mijn voorruit er nog wel bij kan.

De sleutel van mijn auto afgegeven en de monteur ging direct aan de slag. Ik hoorde in de werkplaats allerlei gierende en schurende geluiden. Niet alleen afkomstig van mijn auto, want er stonden er nog een stuk of vijf die dezelfde behandeling ondergingen.


Een half uurtje later kon ik de sleutel weer in ontvangst nemen. De aardige mevrouw zou verder alles regelen met mijn verzekeringsmaatschappij. De monteur liet zien hoe hij de schade had verholpen. En ik moet zeggen, dat je verdraaid goed moet zoeken om er achter te komen waar het litteken zit. Als er een grote vlieg tegen mijn voorruit uiteen spat, dan is dat meer zichtbaar dan "mijn ster".

Redelijk opgelucht reed ik weer naar huis in het besef dat je dergelijke dingen gewoon oploopt, net als die mevrouw die haar portier tegen mijn auto klapte. Het zijn dingen die je overkomen en waar je niets aan kunt doen om het te voorkomen. Ik wordt er niet ongelukkiger door.

No comments:

Post a Comment