Nieuwjaarsduik.

De eerste dag van het jaar ben ik redelijk vroeg opgestaan. Een goed begin is het halve werk was vroeger een gezegde. Ik had me voorgenomen te gaan kijken bij de jaarlijkse "Nieuwjaarsduik". Dit evenement is al een traditie geworden. Om 13:00 uur zou deze happening gaan plaatsvinden aan het strand "Juliana Beach" bij Julianadorp. Dus op tijd daar naartoe gereden om een parkeerplekje te bemachtigen.

Er stond nog een stevige storm en dat bleek reden genoeg te zijn geweest om de happening te cancelen. Het zou niet doorgaan. Maar waar gingen al die mensen dan naartoe met hun tassen en andere spullen? Dan toch maar even gaan kijken, want uit ervaring weet ik dat de liefhebbbers zich niet laten weerhouden door vrieskou, sneeuw, regen maar zeker niet door harde wind of storm.

Meteen valt mij nu pas op dat ik vergeten ben het klokje van mijn camera terug te zetten, dus alles gebeurde 1 uur eerder dan op de foto's staat aangegeven :-)

Tegen het duin op, en de wind pal tegen, perste ik dit oude lichaam naar boven. Degenen die al een duik hadden genomen in het ijskoude water van de Noordzee, waren alweer op weg naar hun auto. Duinzand waaide in mijn gezicht, neus en ogen. Ik hield mijn mond stijf dicht, maar ik voelde het zand toch tussen mijn tanden knarsen.

Het ging aardig tekeer aan het strand, de wind kwam pal uit het Westen en in de branding braken de golven en je kon het zoute water op je lippen proeven. Er stond zoveel wind, dat ik de kleine camera nauwelijks een beetje stil kon houden. De foto's zijn dus niet allemaal even scherp. Maar het zijn maar plaatjes om een indruk te geven hoe het was.

De Nieuwjaarsduik van de eerste "Helden", had ik gemist omdat iedereen nu maar op eigen houtje het water inging. Normaal gesproken is er nog iets van organisatie, maar nu niet. Maar het was er niet minder leuk om.

Alleen en in groepjes, jong en oud, van Opa en Oma tot kleindochter en kleinzoon. Van alles nam een frisse duik in het koude water, en geloof maar dat het koud was. Ik doe het ze niet meer na.

Rap er in, maar er ook weer even vlug uit want het is niet de bedoeling om ziek te worden. Reken maar dat deze mensen het nieuwe jaar fris en lachend zijn begonnen.

Belangstelling was er genoeg. Velen komen kijken naar degenen die de moed hebben om op de eerste dag van het jaar die koude duike te nemen. Deze man hieronder, denkt bij zichzelf "Waar ben ik aan begonnen?" en zijn hond kijkt hem eens meelijwekkend aan.

En met dit koude beeldverhaaltje ben ik het nieuwe jaar begonnen en laat weten dat ik nu ruim 1 jaar bezig ben met deze weblog. De weblog is in het afgelopen jaar meer dan 5000 keer bekeken. Een heel klein groepje trouwe weblog vrienden schrijven regelmatig een paar regeltjes commentaar en dat is het leukste van alles. Wie al die anderen zijn die anoniem komen koekeloeren, meekijken en nooit iets laten merken, dat weet ik niet. En eerlijk gezegd kan het me ook niet veel schelen.

En tot slot ben ik ook nog even doorgereden naar de paardjes om een nieuwjaarswens door te geven. Dat gebeurt met woorden die alleen zij verstaan.