De dag na de storm.

De dag na de storm kijkt iedereen zijn bezittingen na, huis, schuur, garage, auto of bedrijfspand en wat er verder nog beschadigd zou kunnen worden. Bij ons viel het mee, ik heb niets kunnen ontdekken dat kapot is geraakt en zelfs de autobox was droog gebeleven, ondanks de hevige regen. Alleen bij de buren is een kleine boom omgewaaid en ligt nu tegen de voorkant van hun woning. Ook hun vogelkooi ging tegen de grond, maar feitelijk is er gelukkig geen ernstige schade te bespeuren.

Gisteravond, toen de storm echt hevig tekeer ging, zat ik nog wat e-mails te schrijven en plotseling hoorde ik, dwars door al het lawaai van de wind, iets verschuiven op het dak. Ik dacht meteen: "Nou gaat het ook bij ons gebeuren!". Ik was bang dat de dakpannen er zouden afvliegen, maar gelukkig bleef alles liggen. Het was één van die momenten waarop de windkracht het hevigst was. Later hoorde ik op de radio dat het plaatselijk kon oplopen tot windkracht 12. Waarschijnlijk werden een aantal dakpannen even door de sterke wind opgetild, maar alles lag vanmorgen nog netjes recht. Toch was het even spannend.

Er stond vanmorgen nog best wel een stevige wind, windkracht 6, maar dat is niets bijzonders. Na al die regen van gisteren, en de donkere dagen van de laatste weken, was het een verademing om de zon weer eens te zien schijnen. Meteen naar buiten dacht ik en ging eerst met de hond de dagelijkse ronde maken. Heerlijk, die frisse wind door je haren.

Nadat ik de hond weer had thuisgebracht en een kop koffie had gedronken, ben ik naar het strand gegaan om te kijken of er veel duinafslag was, want de wind stond pal West, dus recht op de kust.

De foto's laten zien, dat er wel enige duinafslag is geweest en dat er schade is aan de funderingen van de strandtenten, maar het is niet dramatisch.

Bij dit soort stormen spoelt er ook allerlei rommel aan. Duidelijk wordt hoeveel akelige rotzooi er in zee wordt gedumpt of wordt verloren. Vooral die netten en touwen zijn dodelijk voor zeehonden en bruinvissen die daarin verstrikt raken en verdrinken. En al die ellende drijft onzichtbaar en in grote hoeveelheden onder het wateroppervlak. Wat zou daar nu toch aan gedaan kunnen worden om de zee weer schoon en vrij van deze rommel te krijgen. Dat zijn vragen die ik mijzelf wel eens stel. Maar in de wetenschap, dat ik er zelf niets aan kan veranderen. Jammer he?

De ontstane schade werd al snel geïnventariseerd en aangepakt, en waar mogelijk direct hersteld.

De aangespoelde rommel werd vanmorgen ook direct van het strand opgeruimd. Voornamelijk het verzamelen van palen die afkomstig waren van een hekwerk langs de duinenrand. Dat hele hekwerk is weggespoeld. Het ziet er over een paar dagen weer uit alsof er niets is gebeurd.

Intussen werd er alweer over het strand gezeild met van die zeilkarren, vliegers werden weer opgelaten en zo wordt er meteen weer plezier gemaakt. Op en aan het strand is altijd wel iets te doen of te beleven.

Tot de volgende keer...