Oudejaarsdag.

Photo: Susan - Clear Snow Day, Canada, British Columbia.

Here you can find her Dayly Poto Site.

De laatste dag van het jaar 2006. Velen zijn aan het terugblikken op het achter ons liggende jaar. Voor de een is het een fantastisch jaar geweest met veel hoogtepunten, voor de ander een dramatisch jaar met misschien maar één dieptepunt. Zo gaat het elk jaar, en zo zal het altijd blijven op momenten dat er wordt stilgestaan bij een mijlpaal.

Het jaar wordt bij sommigen afgesloten in familiekring, weer anderen zoeken het rumoer van de stad in café's of op straat. Oudere mensen zijn samen thuis, zitten voor de TV en kijken zwijgend naar de beelden van het jaaroverzicht.
"Moet je een oliebol of een appelflap?", wordt er gevraagd om de stilte te doorbreken.
"Ik lust wel een oliebol.", is dan het antwoord.
Dan wordt er weer verder gekeken naar de rampen die het voorbije jaar hebben plaatsgevonden. Alle overleden bekende persoonlijkheden komen nog 1 keer langs over het beeldscherm, de goede en de slechte. Sommigen van hen zijn al vergeten en worden ineens weer in onze herinnering teruggebracht om daarna voorgoed in de vergetelheid te geraken.

Op dit moment zit ik onder het schrijven van dit stukje mee te luisteren naar een kerkdienst. Af en toe opkijkend omdat de stem van de priester daalt tot een absoluut dieptepunt en de woorden dramatisch klinken uit zijn mond. Af en toe komt er een andere spreker of spreekster aan het woord, maar allemaal klinken ze somber en melancholiek. Geen glimlach te bekennen, geen blij gezicht te zien. Ernst en somberheid krijgt geleidelijk aan greep op mij. Gelukkig!.... Er verschijnt een beeldschone jonge zangeres ten tonele en begint te zingen.... Haar gezicht is mooi, haar stem klinkt prachtig en zuiver, maar haar gezicht heeft een strakke uitdrukking. De enige emotie die ik zie is dezelfde somberheid die de hele bijeenkomst uitstraalt bij het herdenken van het voorbije jaar. Ik ga overschakelen.... Op de volgende zender is een mooie eindejaar show bezig en dat is vrolijker om naar te luisteren. Buiten klinken alweer de eerste knallen van rotjes en donderpotten. Het mag niet, maar elk jaar gebeurt het, en ach.... wij zijn ook jong geweest.

Vanavond barst de vreugde en het plezier los, dan vloeit er drank en om middernacht knalt het vuurwerk. De een zuipt zich laveloos onder tafel, en anderen vieren het weer minder uitbundig en volstaan met een goed glas wijn en genieten thuis van het goede der aarde, en zijn tevreden en vooral blij met het leven dat hen wordt gegund. Laten we er wat moois van maken in 2007.

Gelukkig en een Gezond 2007 toegewenst!