Thursday 15 June 2006

Overgave?.... Ik heb mijn twijfels.

Zoals elke dag ben ik gisterochtend eerst even naar het verzorgingshuis geweest om te kijken hoe het nu met haar gesteld was. Elke dag gaat het wat minder en wordt ze zwakker, maar het is onvoorstelbaar hoe ze blijft vechten en weerstand blijft bieden. Waar komt die kracht vandaan?

Als ik deze strijd om lijfsbehoud zo aanschouw, dan rijst bij mij de vraag wat er nu zo aantrekkelijk zou zijn om in de Hemel te komen. Zo te zien wil zij er helemaal niet naar toe. Zij wil, ondanks haar hoge leeftijd, en alles wat zij nu moet doorstaan, gewoon bij ons blijven.

De levende mens met geloof in een hiernamaals blijft verkondigen dat het zo'n geweldige plek is waar je terecht zou komen na dit leven. Maar waarom verzetten we ons er dan zo tegen om naar dat paradijs te gaan. Waarom dan die angst?

Is het werkelijke een prettig vooruitzicht om oneindig te blijven voortleven op een plek die totaal onbekend is? Waar je misschien mensen zou tegenkomen die je helemaal niet zo zag zitten in dit leven en waar je dan oneindig lang mee zou moeten optrekken.

De Pastoor van de Oud-Katholieke Kerk had van tevoren gezegd dat hij weer even bij haar op bezoek zou komen. Wat onzeker, misschien meer de angst voor wat er zou kunnen gebeuren, had ze mij gevraagd om daar ook bij aanwezig te zijn. "Natuurlijk", beloofde ik haar. Dus dezelfde middag waren mijn vrouw en ik weer om 3 uur aan haar bed. De Pastoor is geweest en sprak een poosje met haar. Ook over wat er gedaan zou worden na het overlijden. Ik hoop dat zij daarmee een beetje rust heeft gekregen en kan accepteren dat het einde aan dit leven erg dichtbij is.

No comments:

Post a Comment