Saturday 10 June 2006

Denk je dat ik nog...

"Denk je dat ik nog beter zal worden Herman?". Een vraag die mij door de ziel sneed en die mij ook van mijn stuk bracht. Wat moest ik daarop antwoorden tegen een oud mens van ruim 91 jaar, die er zo verschrikkelijk slecht uitziet en niet meer op haar benen kan staan. Totaal op. Maar ze wil bij ons blijven, nog steeds hopend op dat wonder van onsterflijkheid. Van mij wilde ze horen dat ze weer beter zal worden en weer door haar kamer kan schuifelen, voor de televisie kan zitten, haar visites kan ontvangen. Dus gewoon de alledaagse dingen weer zal kunnen doen.

De mensen die haar verzorgen doen dat echt zo goed als zij kunnen, maar onbewust laten zij merken dat het de laatste zorg is die zij kunnen geven. Meer zit er niet in. De huisarts die regelmatig komt kijken en nog doet wat mogelijk is, houdt ook in de gaten dat ze geen pijn krijgt. Familie, kennissen en vrienden, allemaal komen ze nog bij haar op bezoek en brengen wat afleiding. Ze klamt zich vast aan alles wat haar lief is en dat is haar leven.

Wat voor antwoord geef je dan op haar vraag? Ik wist niet anders te zeggen dan: "Ik weet het niet tante, hoe denkt U daar zelf over?". Toen werd het akelig stil.

Hoe lang kun je zo hard voor je leven vechten?

Ik hoop dat ze vannacht rustig slaapt.

No comments:

Post a Comment