Friday 23 February 2007

Nostalgie

Soms worden we verrast met heel oude TV-beelden van toneelstukken, revues, films en documentaires. Bekende Nederlanders die lang geleden zijn overleden verschijnen weer op het TV-scherm en herhalen hun grappen en kunsten alsof ze er nog zijn. Ook nog levende bekende personen komen terug, maar zien er 30 of 40 jaar jonger uit.

Het vreemde is eigenlijk dat al die mensen uit vervlogen tijd zo herkenbaar zijn gebleven en hun kunsten, grappen of liedjes zulke prettige herinneringen oproepen. Zo waren er vandaag stukjes te zien uit shows van "Doris" (Tom Manders). De onvergetelijke artiest met zijn brilletje, onwijs grote zwarte snor, zijn zwervershoed en ouwe regenjas. Bekende liedjes en scenes, zoals die met zijn uitvinding "De muizenval" waarmee hij de Zilveren Roos in Montreux heeft gewonnen. Maar ook "De kindervriend" waarin dat kleine meisje haar liedje "Poesie mauw!" zingt en eindeloos doorgaat en er zelfs een eigen draai aan geeft met haar improvisaties. Volgens mij zijn die beelden over honderd jaar nog leuk.

Dan was er nog een show waarin ter gelegenheid van de 65ste verjaardag van Joop van den Ende, beelden werden getoond uit shows rond André van Duin. Beelden uit het begin van zijn carriere tot vandaag de dag. Ook al zo iemand waar je vroeger verschrikkelijk om moest lachen. Allemaal artiesten die iets totaal nieuws brachten. Ik kan me nog herinneren hoe wij in de jaren zeventig met onze kinderen naar een aantal revues zijn geweest van André van Duin. Onvergetelijk is die tijd.

Elk jaar ontvallen ons weer mensen die zoveel mooie dingen hebben gemaakt en bij hun heengaan een leegte achterlaten. Zo ook gisteren weer de filmregiseur Fons Rademakers die op 86-jarige leeftijd is overleden. Een respectabele leeftijd, maar toch.... En ik vind het soms een beetje moeilijk om de moderne humor te kunnen waarderen. Lachen om mannen die elkaar recht in de mond kwatten vind IK niet leuk. Ik word er kotsmisselijk van.

1 comment:

  1. There are always those celebrities that warm your heart and make you laugh even after they are gone, even more so sometimes than when they were here. It's nostalgic to see them when their work is aired.

    ReplyDelete