Zoeken....

Op het ogenblik maak ik een periode door waarin elke inspiratie tot schrijven ontbreekt. Of het nu aan de tijd van het jaar ligt of gewoon doordat zich weinig voordoet wat ik de moeite waard vind om te vermelden, daar ben ik nog niet helemaal achter. Het kan ook zijn dat ik bepaalde dingen wel zou willen opschrijven, maar iets weerhoudt mij daar weer van. Wat ik het liefst wil is de gedachten die in mij opkomen gewoon opschrijven en delen met anderen. Maar ik voel me een beetje geremd... Is het een voorgevoel? Ik weet het niet. Ik ben nog zoekende....

Aan het strand, of liever gezegd aan de Hondsbosse Zeewering bij Camperduin was het ook al zo'n dooie boel. Een half vergaan scheepswrak wat er al jaren ligt, dooie krabben, zeesterren en andere kleine zeedieren. Een aangespoeld stuk net wat in geen eeuwigheid zal vergaan, kwijtgeraakt door een vissersboot. Nee, daar werd ik ook al niet blij van.

Als je boven op de dijk bent gekomen, kijk je uit aan de linkerkant over de Noordzee en aan de rechterkant over het drassige land achter de dijk. Een gebied waar heel veel vogels fourageren in het brakke water. Water wat eigenlijk vanuit zee, onder de dijk door sijpelt en zich vermengd heeft met het zoete water op het land. Een ideaal gebied voor bepaalde vogels en planten die er groeien.

Uitkijkend vanaf de dijk, over het drassige land, zie je in de verte de weilanden die weer druk bevolkt worden door schapen en koeien. Koeien die lange tijd uit het Hollandse landschap waren verdwenen komen gelukkig weer terug. Wat houd ik toch van deze provincie. En zie, mijn wat sombere stemming aan het begin is weer grotendeels verdwenen als ik dit zie.