Het zal duidelijk zijn, dat dit niet mijn aardigste kant is. Maar ik ben geen uitzondering op mensen die ouder worden. Kijk ik om mij heen, dan zie ik dit verschijnsel bij veel meer mensen die wat ouder zijn geworden, maar nog volop zin hebben in het leven. Behalve bij degenen die zich vrijwillig of gedwongen hebben laten opbergen in Verzorgings-, Verpleeg-, of wat voor huizen ook. Daar heerst een sleur en gelatenheid die dodelijk is.
Veel tijd heb ik altijd besteed aan het zorgen voor familie en andere mensen, en aan hen veel aandacht geschonken. Mezelf vaak weggecijferd om het hen naar de zin te maken. Maar nu ik zelf ouder word kijk ik daarop niet altijd met een blij gevoel en tevreden op terug. Ik heb het gevoel mijzelf tekort te hebben gedaan en het is onomkeerbaar. Waar ik dus voornamelijk mee bezig ben is een inhaalslag maken. Veel dingen doen waar ik vroeger niet aan toe kwam. Mensen niet meer zo nalopen of bijspringen voor elk wissewasje, alleen als het echt nodig is, dan ben ik er natuurlijk wel.
De tijd is nu voor mij. Als je dit allemaal zo zegt en rekening houd met mijn opvoeding, dan klinkt het egoïstisch, maar mijn gevoel zegt dat ik een waarheid vertel zo groot als een koe. In het verleden heb ik kennelijk geen evenwicht gevonden tussen geven en nemen en nu zit ik zelf met dat tijdsprobleem opgezadeld.
Het is het gevoel dat je moet opschieten. Er is nog zoveel te doen en de tijd gaat dringen. Niet dat ik iets verschrikkelijks voel aankomen, maar het is gewoon realitiet. Nog niet zo lang geleden zei iemand tegen mij: "Op zeker moment hebben we meer verleden dan toekomst". En dat is een constatering die precies weergeeft waarvan ik mij bewust ben geworden.
Fijne zondag...
I can thoroughly identify with this post, especially the part about feeling that there is so much to do yet, and not enough time in which to get it done. Couple that with feeling too fatigued most of the time to achieve much, and you are left with considerable anxiety.
ReplyDeleteI admire your constant desire to learn new things, your ability to teach yourself, and your persistence in solving problems. I don't have the patience to learn all the computer stuff that you do. There is little I respect more than a life-long learner, and you are definitely one.
Amen !
ReplyDeleteI agree completely with Ellen, about your abilty to teach yourself and persistence...
Bovendien ben je zo getalenteerd in veel opzichten, dat maakt het ook moeilijker om alles wat je zou kunnen doen in het leven ook daadwerkelijk te doen.
Wat betreft de betrokkenheid bij mensen die je hulp nodig hadden: je hebt ook anderen een voorbeeld gegeven voor hoe het ook kan. Dat is ook een talent.
En als het nu tijd is om je eigen tijd zoveel mogelijk in eigenheid te besteden, dan mag je dat talent ook als voorbeeld laten dienen.
Sprak zij.
Dank voor je openheid, trouwens!
Lfs,
Marianne
( probeersel )
ReplyDeleteWij ( ook Joke ) hebben je stukje gelezen.
ReplyDeleteEen waarheid als een koe, maar zet je natuurlijk wel aan 't denken.
Begrijpelijk je gevoel van
"opschieten", reden te meer om te
selecteren.
Ik ga ervan uit, dat je positief blijft !
Wim:
ReplyDeleteZeker hoor!... Ik ben en blijf positief, maar relativeer ook een heleboel zaken. Vraag me vaak af wat belangrijk is en wat niet en maak dan keuzes. :-)
Tja tijd is kostbaar als je ouder wordt. Doordat je zelf trager wordt, lijkt de tijd sneller om te gaan. Ikzelf ben begonnen met aftellen tot mijn pensioen, ook al duurt dat nog 7 jaar. Ik realiseer me steeds vaker dat er zoveel leukere dingen te doen zijn dan werken, ook al heb ik geen hekel aan mijn werk...
ReplyDelete