4 van de 12 provincies.

De dag begon gisteren wat onzeker voor wat betreft het weer, maar de voorspellingen waren gunstig. Daarom besloot ik er nog eens een dagje op uit te trekken. Ik ben in de auto gestapt en gaan rijden. Niet richting Amsterdam, want daar staan op vrijdagochtend altijd files en dat is het laatste waar ik plezier aan beleef. Nee, richting Friesland, en dan maar zien waar je uitkomt. Zoeken naar een schaars stukje overgebleven natuur. Even doorrijden op de 32 km lange Afsluitdijk. De lucht boven het IJsselmeer was nog grijs maar dunne slierten zonnestralen drongen al door het grijze wolkendek en dat beloofde een mooie dag te worden. Bij de sluizen van Den Oever en Kornwerderzand de snelheid er uitgehaald want er wordt aan de sluizen gewerkt, waardoor er maar twee rijbanen beschikbaar zijn.

Door het vlakke land van Friesland rijden is heel leuk. Je kan zien dat het weer volledig van slag is door de klimaatveranderingen. Op zeker moment leek het wel laat zomer in plaats van midden herfst. De weiden nog groen, de bomen voor het grootste deel nog groen, grazende koeien, paarden en schapen waar je ook keek. Ik keek op de temperatuurmeter van mijn auto en zag dat het 13°C was en dat op 17 november! Dit is echt niet normaal. Waar is nu de herfst met zijn mooie kleuren dacht ik.

Het zou koud moeten zijn met storm en koude regenvlagen, hagelbuien, of een vroege sneeuwbui en wat lichte vorst. Dat is nu voorbij. De wereld is aan het veranderen en het klimaat past zich aan in die omstandigheden. Het scheelt wel in het stoken van gas voor verwarming, maar ik lees net in de krant dat de energiekosten volgend jaar sterk gaan stijgen. Ja, het geld halen de energiebedrijven toch wel binnen, is het niet linksom dan maar rechtsom.

Eerst was ik van plan familie te gaan bezoeken, maar het was zo verleidelijk om eens verder te kijken. Trouwens, ik had al te lang binnengezeten en had er echt behoefte aan om even uit huis te zijn, mijn gedachten te verzetten. Dus veranderde ik van idee en reed maar door over de lange autowegen in Friesland. Ik passeerde een Provinciebord en zag dat ik de provincie Overijssel al binnenreed. Enig verschil in landschap zag ik nog niet. Totdat ik nog weer verderop een grensaanduiding zag van zwerfkeien, en op dat punt de provincie Drenthe inreed. Intussen dus al een stuk van huis verwijderd, drie provincies verder! Hier begon ik wel veranderingen te zien. Het vlakke land had plaats gemaakt voor wegen met veel bomen en plukken bos. Daar zag ik dan eindelijk die herfstkleuren waar ik naar op zoek was.

Op diverse plekken ben ik gestopt, heb de auto geparkeerd en afgesloten, en ben een stuk gaan lopen. De typische bosgeuren opgesnoven, wandelend door afgevallen boombladeren en langs paden leidend naar mooie stukjes natuur. De zon was inmiddels goed doorgebroken en stond al laag toen ik besloot weer naar huis te rijden. Natuurlijk had ik mijn camera meegnomen om een paar plaatjes te schieten als bewijs voor thuis om te laten zien waar ik al die tijd had gezeten. :-)

Bij thuiskomst was ik wel een beetje moe, maar ik heb een fijne dag gehad, alleen met mijn gedachten en alles weer op een rijtje gezet. En toen was er koffie en een zoen omdat ik weer heelhuids was thuisgekomen.