Thursday 2 April 2009

Uitwaaien - Wandering in the wind

Eindelijk hebben we mooi weer. Een uitgelezen moment om een wandeling langs het strand te maken onder een stralend blauwe hemel, de zon op het gezicht, de zeewind die door mijn haren waait. Ik moest er vanmorgen weer even aan wennen want ik heb waarschijnlijk veel te lang binnen gezeten al die donkere maanden. Nu maar hopen dat de lente gaat doorzetten, want ik wil er uit. genieten van de buitenlucht, dingen doen zoals korte reisjes maken met de trein, langs de schepen in de haven lopen of door parken en straten dwalen, plaatsen bezoeken waar ik lang niet ben geweest of niet aan ben toegekomen.

At last we have nice weather. The right moment to walk along the beach, under a radiant blue sky, the sun on my face and the wind from the sea blowing through my hair. I had to get used to this changing weather because I probably stayed too long at home during those dark winter. Now I hope Spring will persevere, because I want enjoy the fresh air, doing things such as making short excursions and traveling by train, walking along the ships in the harbour, to stray through parks and streets, visiting places where I have not been in a long time.


Op een gewone donderochtend, spelende kinderen aan het strand die onder het toeziend oog van volwassenen de eerste waterwerken en forten bouwden. Het was nog wel fris, maar als je zo hard werkt, dan heb je het al gauw warm.

On an ordinary Thursday morning, playing children on the beach, building the first water works and forts.under supervision of their parents. It was still cold on the beach, but with hard labor you get rapidly warm.

Ik ben doorgelopen en in de verte kwamen mij drie dames tegemoet. Toen zij mij dicht genaderd waren stopten zij en staken een sigaret aan en inhaleerden met groot genoegen een dikke pluim rook in hun longen. Toen ik ze passeerde lachten zij tegen mij en met een vriendelijke stem zei ik: "Heerlijk hè, zo in de frisse lucht". De dames keken mij aan en ik zag aan hun gezichtsuitdrukking dat zij wel begrepen wat ik bedoelde.

I walked on and I saw three ladies walking in my direction. When we almost passed each other they stopped, lighted a cigarette, closed their eyes and inhaled a thick cloud of smoke deeply into their lungs.They passed and laughed happily at me and with a friendly voice I said: "Great to breath the fresh air, isn't it?". The ladies looked at me with a smile on their face.... and I could read from the expression on their face that they understood what I meant.


No comments:

Post a Comment