Friday 30 May 2008

More rainy days



Op mijn verjaardag (15 mei) kreeg ik een felicitatiekaart van mijn neef Cor die hij op de 13e mei zelf had geschreven, en ik vond dat eigenlijk heel bijzonder. Andere keren schreef altijd zijn vrouw Wil de kaarten. Terloops schreef hij, dat hij op mijn verjaardag geopereerd zou worden om een darmtumor te verwijderen. Daar schrok ik behoorlijk van, want ik had over zijn ziekte nooit eerder gehoord. Toen ik zijn vrouw Wil belde om te vragen hoe de operatie was verlopen zei zij dat alles goed was gegaan, maar dat Cor zich nog op de Intensive Care afdeling lag.


E. & O. E. (errors and omissions excepted)

On my birthday (May 15) I got a congratulation card from my cousin Cor, written by himself on May 13 , and that was absolutely particular. His wife Wil always wrote the cards. Casually he told me, that he would be operated on my birthday to remove a bowel tumour. This message was considerably scaring, because I had never heard concerning his sickness. I rang his wife Wil to ask how the operation had gone and she said all went well, but Cor was still on the intensive care department.

Een paar dagen later heb ik weer gebeld en zijn toestand was nu zover verbeterd dat hij niet meer op de Intesice Care afdeling lag, maar dat Cor zich allerbelabberst voelde. Op zich nog niet zo verontrustend na zo'n zware operatie.

A couple days later I phoned his wife again and she told me that his situation had now improved to the point that he no longer stayed on the Intensive Care department, but Cor felt not well. In itself not alarming after such a heavy operation

Maar afgelopen maandag kreeg ik een rouwkaart in de brievenbus en ik vreesde al het ergste. Toen ik de enveloppe openmaakte zag ik zijn naam en was mijn vermoeden bevestigd. Cor was vrijdag 23 mei overleden en zou worden gecremeerd op donderdag 29 mei (gisteren dus).

But last Monday I got a mourning card in the mail box and I feared already the brunt. When I opened the envelope I saw his name and my presumption had been confirmed. Cor had died Friday 23 May and would be cremated on Thursday 29 May (yesterday).

Ik ben al vroeg vertrokken naar het crematorium op de begraafplaats in Almere waar de plechtigheid zou plaatsvinden en wij Cor naar zijn laatste bestemming uitgeleide konden doen. En wat mij vaak opvalt is dat het bij deze gelegenheden heel vaak regent. Hoe dat komt weet ik niet, maar het gebeurt vaak.

I left home early and went by car to the crematory which is on the cemetery in Almere where the ceremony would take place and we could escort Cor to his last destination.And I notice frequently that at these occasions it is raining. Why?.. I don't know, but it frequently happens.

Het was een indrukwekkende uitvaart waar veel mooie herinneringen aan Cor werden gememoreerd en muziek gespeeld werd waar Cor zo veel van hield.

It was an impressive funeral where many beautiful memories to Cor were reminded and the music played was Cor his own choice and which he loved the most.



Vandaag begon de dag weer met die vochtige, broeierige temperatuur. Eigenlijk regende het voortdurend, maar ik had geen zin om weer zo lang binnen te zitten. Dus eerst hond Jufo zijn ronde laten lopen, en als je de korte video hebt bekeken dan weten jullie nu waar dat is. En nadat ik Jufo had thuisgebracht, ben ik met mijn camera toch maar even langs de duinen gereden, richting Petten.

Today the day started with drizzling weather and a sultry temperature. In fact it rained continuously, but I did not want to stay at home. Therefore I firstly walked the dog Jufo, and when you have seen the short video, then you know where that is. And after doing that I brought Jufo home, I took my camera and drove my small car along the dunes, direction Petten.



Onderweg een paar keer gestopt om een foto te maken, maar het weer was zo grauw en saai, dat er van mooie foto's eigenlijk geen sprake kan zijn. Maar een foto moet bij mij eigenlijk een verhaaltje ondersteunen en niet worden gezien als Kunst.

I stopped a couple times to make photos, but it was bleak weather, not good enough to make beautiful or inspiring photos. In fact my photographs must support a story and not to be seen as Art.



Zo kwam ik terecht bij het vogelreservaat dat achter de Hondsbossche Zeewering ligt, een ideale plaats voor vogels die in het brakke water kunnen fourageren en ongestoord vertoeven. Het kleine gebied is afgezet met een draadomheining, dus je kunt alles van korte afstand bekijken, observeren en fotograferen.

And so I arrived at the bird sanctuary which lies behind the dike called "Hondsbossche Zeewering", an ideal place for birds to find food in the brackish water and an undisturbed stay. The small area is protected with a wire palisade, therefore you can examine,observe and photograph everything from a short distance.




De vogels gaan er echt voor zitten, kijk maar naar deze groep aalscholvers. Op de achtergond ligt Camperduin, Groet en Schoorl.

Birds will really sit for you so you can make your photo, look at this group cormorants. On the background you see parts of places like Camperduin, Groet and Schoorl.



Ik stopte en zette de auto even aan de kant om van deze vreemde snuiter een plaatje te schieten. Hij stond daar moederziel alleen in dat natte veld. Het contrast zit 'm hier in dat in het ene gebied de vogels worden gelokt en een paar kilometer verder worden ze weer verjaagd. Als je die lelijkerd in het donker tegenkomt dan schrik je toch behoorlijk.

I stopped the car and put it on the road side to shoot a photo of this strange figure. He only stood there in that wet field. It is the contrast that in one area the birds are lured and a couple kilometres further they are driven away. When you encounter that obscure figure in the middle of the night then you will be considerable scared.




Even verderop, aan de voet van de duinen staan mooie duinrozen in volle bloei. Kleine bloemen, maar als je ze van dichtbij bekijkt zijn ze toch prachtig. Die druppeltjes zijn echt hoor, want het regende nog steeds weetjewel. Dit is het wel weer, genoeg voor een weekend hoop ik.

Prettig weekend

A little bit further along the road, to the foot of the dunes, there are beautiful blooming burnet-roses. Small flowers, nevertheless splendid when you examine them from a short distance. Those droplets are real, because it was still raining you know. This is it for today, however, enough for a weekend I hope.

Have a good weekend

No comments:

Post a Comment