Jufo

Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn laatste stukje schreef, maar ik had en heb daar goede redenen voor en één daarvan is wat ik hierna beschrijf. Bedankt Bobbie voor het duwtje dat je mij gaf om weer iets op te schrijven. Het is geen excuus maar het is hoe ik mij voel dezer dagen.

It's been a long time before I last posted, but I had good reasons to take some time to think about some issues. One of them is the following. Thank you Bobbie, you gave me that push to get back to write my story. It's not an excuse but it's what I feel these days.

Het zal velen wel bekend voorkomen als ik zeg dat het verdrietig maakt wanneer je je moet voorbereiden op het afscheid nemen van je huisdier. Wanneer je een hond, kat of ander dier in huis haalt, dan weet je eigenlijk ook al meteen dat er een moment komt dat je er weer afscheid van moet nemen. Wij mensen overleven immers de meeste huisdieren. Eigenlijk moet je dit feit accepteren, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

What I am going to say now is probably recognizable for many people when I say that it makes you feel sad when you must prepare on the parting of your pet. When you take a dog, cat or other animal in the house, then at the same time you actually know there comes a moment that you have to say goodbye. Because we survive most pets. Actually we must accept this fact, but it's is easier to say then to do.

Onze Duitse Herdershond Jufo is nu 10 jaar oud en zit nog vol leven en energie, kijkt helder uit haar ogen en is alert op elke beweging die ik maak. Tot voor kort gingen wij dagelijks een stuk wandelen in een gebied langs het beschermd natuurgebied “Het Zwanenwater”. Elke dag een feest waar Jufo uitbundig blaffend op reageerde. Ze is geladen met emotie en energie en dat zoekt een uitweg middels dat uitbundig blaffen en vrij rennen in de natuur. Maar Jufo is geleidelijk aan moeilijker gaan lopen en in eerste instantie denk je dat het ouderdomsverschijnselen zijn zoals die ook bij mensen optreden. Eigenlijk wil je er niet aan denken dat het iets anders kan zijn want ze oogt zo levenslustig en gezond. Je wilt niet dat het iets ernstigs is, totdat goede vrienden tegen je zeggen dat het misschien toch wel verstandig is om de dierenarts eens te raadplegen. En dat hebben we gedaan.

Our German Shepherd Jufo is now 10 years old and full life and energy, looks clear from her eyes and is alert on each movement that I make. Until now we went outdoors for our daily walk in a territory along the protected nature reservation "The Swans Water". Each day it's a celebration on which Jufo reacted with exuberantly behavior. She is loaded with emotion and energy and that finds a way out by means of exuberant barks and running free in the nature. But Jufo got gradually difficulties with walking and in the first place one want to think it's the ages phenomena as it is with us people. Actually we didn't want to think it could be something else because Jufo looks so high-spirited and healthy. You don't want to think it could be something serious, until good friends say to you that perhaps it is wise to consult the veterinarian. And that 's what we did.

Om een helder beeld te krijgen wat er eigenlijk bij Jufo aan mankeert is er een röntgenfoto gemaakt en zijn haar nieren onderzocht. De nieren werken perfect, maar de foto wees uit dat ze artrose heeft gekregen en dat is pijnlijk. Het was weer een dreun voor ons, want we zijn zo gehecht haar. Volgens de dierenarts kan Jufo nog wel een poosje bij ons zijn mits we rekening houden met een aantal dingen.

To get a clear image what's actually wrong with Jufo the veterinarian made an x-ray and examined her kidneys. Her kidneys are perfect, but the photograph showed that she has gotten artrose and that is painful. Again it was a heavy message for us, because we love our dog so much. According to the veterinarian Jufo can stay a while with us yet as we take care for a number of things.

Zo mag ze niet meer los rennen door het duingebied, en geen lange vermoeiende wandelingen meer maken. In plaats daarvan gaan we nu wat vaker een korte wandeling maken met haar aan de lijn. Om de pijn weg te nemen moeten we dagelijks een medicijn toedienen en een supplement aan haar voeding toevoegen voor de gewrichten. En zoals we kunnen waarnemen geeft ze niet aan dat ze pijn, of ergens anders last van heeft. Natuurlijk blijven we wel zien dat ze moeilijk loopt, maar dat is nog geen reden om haar te laten inslapen. We houden contact met de dierenarts en houden ons aan zijn aanwijzingen zodat we nog een tijdje met haar kunnen optrekken.

As she may no longer run free and loose through the dune territory, and make no tiring walks. Now we go out more often for a short walk with her at the line. To keep her free from pain we have to give her daily a medicine and add a supplement at her feeding for the joints. And as we can observe she gives no signs of pain or burden from something else.Of course we remain seeing she has difficulties with walking, but that is yet no reason to bring her asleep. We keep in touch with the veterinarian and follow his indications so that we can give her a good time without pain and a lot of love from us.

Honden, maar in het bijzonder Duitse Herdershonden hebben altijd een belangrijke plaats bij ons ingenomen. Daarvoor zijn veel redenen aan te geven, maar de voornaamste eigenschappen zijn voor mij persoonlijk de onvoorwaardelijke trouw en eerlijkheid die zo kenmerkend zijn voor dit ras. In tijden van tegenslag of groot verdriet geven ze je zoveel genegenheid dat je oprecht kan spreken van liefde voor je huisdier. Dagelijks voel ik die genegenheid wanneer ik 's avonds op de bank zit en Jufo naast mij op de bank springt en tegen mij aan kruipt, haar kop op mijn schoot legt en mij dan met die grote bruine ogen aankijkt. Ze kroelt nog wat dichter tegen mij aan en kan zo urenlang blijven liggen, genietend van elkaars aanwezigheid. Ik hoop dat we die momenten nog een hele tijd mogen beleven.

Dogs, but in particular German Shepherds have always taken an important place in our life. Many reasons could be given for this fact , but the main reasons for me personally are the unconditional fidelity and honesty that are so characteristic for these dogs In times of setback or great sorrow they give you so much affection that you sincerely can speak of love for your pet. Daily I feel that affection when in the evenings I sit on the bench and Jufo jumps next to me and crawls against me, lays her head on my lap and looks at me with her big brown eyes. Then she crawls yet somewhat closer against me and is lying there endlessly peaceful, enjoying each other's presence. I hope that we can share and experience these moments yet for as long as possible.

Link to a video I made in 2006

Another link where you can see Jufo