De Merel - The Blackbird

De dag begon veelbelovend, de zon brak door het wolkendek, dat al wekenlang boven onze hoofden hangt. Ik heb meteen de gelegenheid maar waargenomen om in de auto te stappen om wat boodschappen in huis te halen. Samen met B. naar Den Helder gereden en na het winkelen hebben we een kop koffie met iets lekkers er bij besteld. En al die tijd bleef het maar mooi weer....

The day began promising good weather, the sun broke through the clouds, which covered us for weeks. I took the opportunity to take the car to go shopping. Together with B. I went to the City Den Helder, and after shopping we had coffee and something to eat. And all the time the weather remained beautiful...

Thuisgekomen, alles uitgepakt en het leek me het juiste moment om eerst de hond even te gaan uitlaten. Zo gezegd, zo gedaan. Hond in de auto en op weg gegaan naar de uitlaatplek, waar Jufo lekker kan blaffen, rennen, snuffelen en door de achterpoten kan gaan om een behoefte neer te leggen. Dat gebeurt dan tussen de hoge helmplanten waar niemand loopt.

We came home, unpacked everything and according to my opinion it was the right moment for the dog's daily outing. As I said, so I did. Putted the dog in the car and away we went, to the spot where Jufo can bark, run, sniff and go through the hind legs to do her needs. She is doing her things between the high grass plants where nobody walks.

Na een paar honderd meter te hebben gelopen en de zon in de rug, liep ik in noordelijke richting en zag plotseling dreigende, donkere wolken mijn richting opkomen. Op het eerste gezicht dacht ik dat het niet zo'n vaart zou lopen en vervolgde ik mijn weg met een blaffende hond die uitgelaten mij heen rende.

I walked a few hundred meters in Northern direction, the sun behind me. Suddenly, imminent dark clouds came from the North in my direction. On first sight I thought that we could keep it dry for a while and I continued my way. At the same time a barking dog, running around me like a fool...

Maar plotseling bleef Jufo stokstijf staan en staarde in één richting aan de rand van het voetpad. Toen ik dichterbij kwam zag ik haar zitten tussen het helmgras, een merel. Kennelijk uitgeput en niet in staat om op te vliegen, Haar oogjes glinsterden helder, maar ze bleef gewoon zitten en wachtte af wat er ging gebeuren. Het beestje maakte geen enkele aanstalte om weg te vliegen, kroop alleen iets verder weg tussen het hoge gras.

Then, suddenly Jufo stopped, didn't move and stared in one direction to the edge of the path. When I approached the spot, there I saw a blackbird sitting in the grass. Obviously exhausted and not able to fly, her eyes were clear and sparkling but she remained sitting there and she waited for what was going to happen to her. The little bird made no single sign to fly away, only crawled something further in the high grass.

Gespannen en onafgebroken keek Jufo naar het bijna roerloze wezentje. Ik sprak de hond zachtjes toe om te voorkomen dat er zich een drama voor mijn ogen zou voltreken. Maar zoals ik al had verwacht had Jufo geen snode plannen. Het was duidelijk dat ik niets voor het beestje kon doen en besloot om de natuur gewoon zijn gang te laten gaan.

Jufo looked stretched and continuously at the vulnerable little bird . I spoke softly to the dog to prevent a drama took place before my eyes. As I already expected Jufo had no plans to harm this creature. It was obviously clear that I couldn't do anything for the animal and I decided to leave it to nature.

Toen ik ging staan merkte ik dat de donkere lucht zich nu recht boven ons bevond en het leek mij de hoogste tijd om snel de auto op te zoeken voordat we middenin een plensbui terecht zouden komen. Hoe naar het ook aanvoelde, maar ik heb het stervende vogeltje nog even geholpen en bedekt onder gras om de regen te trotseren. Morgen loop ik nog wel een keer langs deze plek en zie wel hoe het is afgelopen. Bij de auto aangekomen werd de hemel donker en begon er een stevige bui neer te dalen. We waren precies op tijd om nog redelijk droog thuis te komen.

I noticed that the dark sky had reached us and it seemed to be time to get into the car before we got a heavy shower on our heads .It was sad to leave the dying bird there, the only help I could give was to cover the bird with grass to defy the rain. Tomorrow I'll walk along this spot and see how it ended. When Jufo and I arrived at the car, the heaven became very dark and a heavy shower came down. We arrived exactly in time and I kept dry clothes on our way home.

Toen ik wegreed waren mijn gedachten nog bij de merel die ik daar achtergelaten had in het gras..... en ook nu weer terwijl ik dit verhaaltje heb opgeschreven.

Ik word geroepen om te komen eten. Mmmm.... vandaag eten we gegrilde kip.

Then I drove away, my thoughts were still with the blackbird which I had left behind there in the grass..... and also now whereas I have written down this tale.

There is a call from downstairs, it's dinner time. Mmmm.... we have grilled chicken on the menu today.