Old stories

Buiten is het grijs en grauw, dus een saaie vervelende zondagmiddag. Geen weer dat uitnodigt om er eens lekker op uit te trekken en foto's te maken of mensen te ontmoeten. Dit is zo'n dag waarop ik mij na het hond uitlaten en de maaltijd, lekker stil terugtrek en dan mijn oude foto's eens ga sorteren op de computer. Eerder heeft dat al eens geleid tot enkele verhaaltjes over vroeger, de tijd waarin ook ik jong was. Ik realiseer mij nu dat er eigenlijk geen hond geïnteresseerd is in dat verleden van mij. En daarom rakel ik zo af en toe uit mijzelf maar eens een herinnering op, eerder om mijzelf een plezier te doen dan anderen. De afstand naar mijn jonge jaren wordt steeds groter. en voordat ik helemaal dement ben moet ik toch iets over mijzelf hebben prijsgegeven?

Utrecht 1955

Als ik zo die oude fotootjes terug zie moet ik glimlachen en bedenk dan hoe snel de tijd is verstreken. Hier sta ik in Utrecht op een brug over de Oude Gracht, tegenover het Gemeentehuis. Het was in de tijd dat ik de koopvaardij achter mij had gelaten en bij de Marine had getekend voor 6 jaar. We waren net een paar weken in opleiding in het Marine Opleidings Kamp in Hilversum en mochten voor het eerst de kazernepoort weer uit. Dit fotootje dateert uit eind 1955, dat is dus meer dan een halve eeuw geleden. Natuurlijk sta ik weer in het midden tussen mijn vrienden uit die tijd, links op de foto Piet Hoogland en rechts Jules van der Sluis. Hoe zal het hen zijn vergaan in het leven, vraag ik mij af.

Leningrad (St. Petersburg) 1956

Ach... wat kom ik hier weer tegen! Na enkele maanden opleiding in een streng kamp werd ik geplaatst op een marineschip, de "Rotterdam", een splinternieuw schip uit de jagersklasse. Na wat proefvaarten kwam het serieuzere werk en maakten we korte reisjes naar Noorwegen, Zweden, Schotland, Rusland (Leningrad) en Engeland. En zoals dat er bij hoorde kwam je dan wel eens een mooi, lief meisje tegen en op je 18de ben je snel verliefd. Hier liggen we op de rivier de Newa in Leningrad, het huidige St. Petersburg, tegenover het wereldberoemde museum "Hermitage". Het was midden in de koude oorlog en eigenlijk heel bijzonder dat we hier mochten zijn. Het was soms spannend, maar heel erg leuk ook want we werden door de mensen heel vriendelijk onthaald. Ze sleepten je overal mee naartoe door de stad, lieten je mooie gebouwen zien, je weet wel met die koepels en prachtige kleuren. Ze sleepten je mee door de geweldige metro, waarin elk station uit een bepaald materiaal is gemaakt, koper, glas en mooie steensoorten. Natuurlijk ook de Hermitage bezocht met heel veel schilderijen van Nederlandse schilders, maar vooral van Rembrandt. En dan die parken, eigenlijk waren het meer lange lanen waar lange stoeten mensen doorheen liepen, wandellanen die je wel eens op schilderijen ziet. Toen we even gingen zitten op een bankje kwamen deze mensen naast ons zitten, probeerden met ons in gesprek te komen, maar helaas... ik spreek ook geen Russisch, maar met handen en voeten, kun je veel uitbeelden. De baby werd me in de armen geduwd, maar heeft met mij verder niets te maken :-)

Leningrad (St. Petersburg) 1956

Hieronder een fotootje met twee blonde Zweedse meisjes waarmee zojuist een afspraakje was gemaakt onder het werk. 's Avonds mee op stap geweest. Man, wat een leuke tijd was dat. Maak je maar niet druk, want ook dit kan geen kwaad meer. Dit is ook alweer 51 jaar geleden en mijn vrouw leerde ik pas een jaar later kennen.

Stockholm 1956

Maar 1 meisje ben ik nooit vergeten uit die tijd. Zij was een Engelse, woonde op het eiland Guernsey en volgde een opleiding in Weymouth aan de zuidkust van Engeland. Jennifer Baker, wat was ze mooi en wat maakte ze een indruk op die 18-jarige jongen uit Holland die bijna geen woord Engels sprak (toen al niet). We hebben nog een tijdje geprobeerd contact te houden via briefjes en kaarten schrijven, maar dat ging zo moeizaam , dat we daarmee maar zijn gestopt en dat was niet leuk.

Weymouth 1956

Een paar maanden later liepen we zelf over het eiland Guernsey. toen kon ik zelf zien waar zij vandaan kwam. Een prachtig eiland met een heel bijzondere geschiedenis omdat de eilanden Jersey en Guernsey in feite helemaal binnen Frans grondgebied liggen. Ook namen de eilanden een heel bijzondere positie in tijdens de tweede wereldoorlog. Het was het enige Engelse grondgebied dat door de Duitsers bezet is geweest.

Guernsey 1957

Ook mijn vrouw heeft dit soort herinneringen aan de tijd voordat wij elkaar hebben ontmoet. en laten we eerlijk zijn, wie heeft niet van dit soort herinneringen uit lang vervlogen dagen. En wie denkt niet graag terug aan de tijd dat je zo jong was en alles in de wereld aankon. Later bedaar je wel en worden de dagen wel eens wat saaier, net als het weer.