Delft - Willem, Water, Wijn dagtocht

Foto 1 Stadhuis - Foto 2 Nieuwe Kerk op de Markt

Delft, 29 november 2009, Willem, Water, Wijn Dagtocht.

Op mijn weg naar het station stond de zon heel laag boven de horizon en scheen met een rood-oranje glans door een dunne laag wolken. Door de schaduwwerking gaf dit de ilusie dat ik hoge bergen voor mij zag en bedacht meteen dat er een gezegde bestaat dat luidt: "Morgenrood, water in de sloot". Gaandeweg veranderde dit beeld toen ik in de trein zat. De dag veranderde in een ochtend met onheilspellende donkere wolken en veel regen. Ik dacht dat mijn geplande uitje letterlijk en figuurlijk in het water zou vallen, maar dat viel later gelukkig mee.

Photo1 City hall - Photo2 New Church - Market place

Delft, 29 November 2009, Willem, Water, Wine day Trip.

It was early in the morning when I drove my car to the railway station. The sun stood quite low just above the horizon and shin with a red glow through a thin layer of clouds. The shadows on the clouds created the illusion that there were high mountains in the distance, at the same time I remembered the saying: "Morning red, brings water in the ditch" (can not translate this better). Sitting in the train I looked through the window and saw the weather gradually changing in a morning with ominous dark clouds and then it began to rain.... I thought that my planned outing literally and figuratively would fall into the water, but fortunately it did not when I look back on that day now.

Het was voor mij de eerste keer dat ik naar Delft reisde. Natuurlijk weten we iets over het Delfts aardewerk, de eerste microbioloog Antonie van Leeuwenhoek, de schilder Johannes Vermeer en welke Nederlander heeft op school niet geleerd wie Hugo de Groot was en de rollen die Johan van Oldenbarnevelt en Prins Maurits hebben gespeeld in de geschiedenis van Nederland. Deze geschiedenis-verhalen speelde zich af aan het eind van de 16de eeuw en het begin van de 17de eeuw. Maar Delft is vooral de stad waar in het Prinsenhof op 10 juli 1584 Willem van Oranje werd vermoord door Balthasar Gerards.

It was the first time that I travelled to Delft. Of course, we know something about Delftware, the first micro biologist Antonie van Leeuwenhoek, the painter Johannes Vermeer and every Dutchman knows who Hugo de Groot was. In history lessons at school we were taught about Johan van Oldenbarnevelt and Prince Maurits and what role they played in the history of the Netherlands. Most of these stories happened at the end of the 16th century and at the beginning of the 17de century in Delft. Delft is mainly known as the historical city where in "De Prinsenhof" William of Orange was murdered by Balthasar Gerards on July 10, 1584.

Vanaf het station Delft was het slechts 5 minuten lopen naar het centrum van de oude binnenstad. Als je het niet gewend bent, dan stap je eigenlijk in een andere wereld. Doordat er zo weinig mensen op straat liepen, leek het wel, met een beetje fantasie, of de tijd hier had stilgestaan.

From the station in Delft it is a 5 minutes walk to the centre of old downtown. When you have never been in old cities like this one, then it seems you walk into an old painting. Because of the rain there were only a few people in the streets and with a little bit imagination it seemed that time had stood still.

Smalle straatjes, grachten en oude panden met prachtige gevels doen je denken aan een tijd die al lang vervlogen is.

The narrow streets, canals and old houses with beautiful fronts make you think of days in the long past.

Na een uurtje nadenkend in de regen te hebben gelopen liep ik in de richting van de aanlegplaats voor rondvaartboten om aan boord te gaan voor een rondvaart door de grachten van deze oude stad.

After walking one hour in the rain with my thoughts somewhere else back in time I went to the quay to get on board for a round trip through the canals of this old city.

De kapitein die ons ging rondvaren was een student die de stad goed kende. Op deskundige wijze vertelde hij heel veel details over de huizen langs de grachten en hun vroegere bewoners. Ook waren er veel wetenswaardigheden over het grote aantal bruggen over de grachten. Hij vertelde al deze dingen in drie talen, Nederlands, Duits en Engels omdat het kleine gezelschap bestond uit mensen uit die taalgebieden.

Our captain was a student from the local university and he knew quite a lot about the city. On expert manner he told many details about the houses along the canals and their former inhabitants.There were many facts worth to know about the large number of bridges over the canals. He told all these stories in three languages, Dutch, German and English because the small number passengers consisted of people from those language regions.

In de tijd dat we moesten wachten op de andere pasagiers was er gelegenheid genoeg om even een paar foto's te maken aan de buitenkant van de rondvaartboot. Binnen zaten de eerste passagiers rustig te wachten totdat de anderen ook waren gearriveerd.

During the time that we had to wait for the other passengers there was enough time for shooting a few photos at the outside of the boat. Inside the boat the passengers waited relaxed until the rest of the passengers had also arrived.

Één van de kenmerken van de Oude Kerk is dat hij 7° uit het lood hangt. De kerk wordt ook wel de "Oude Jan" genoemd.

One of the characteristics of the Old Church is that the tower is 7° out of balance. The church is also known by the name "Oude Jan (Old John)".

Na de rondvaart ben ik naar een eetcafé langs één van de grachten gegaan voor een lunch. Ik kreeg een gevarieerde broodmaaltijd met koffie en verse melk voorgeschoteld, zo uitgebreid, dat ik dat nooit alleen op zou kunnen.

After the canal trip, I went to a café along one of the canals where I stopped for a simple lunch. I got dished up an extensive bread meal with coffee and fresh milk, so much that I could never eat all that food.

Na de broodmaaltijd vervolgde ik mijn dagtocht en toog op weg naar het Museum Lambert van Meerten. Hierbij passeerde ik veel van deze gelijksoortige plekjes in de grachten waar, in vroeger tijden, de vrouwen kleding wasten.

Then after the lunch I continued my day trip and went in the direction of the Museum Lambert van Meerten. Underway I saw many of these places in the canals where, in the old days, women did the laundry in the canals.

Lambert van Meerten was een rijke industrieëel en verzamelaar van kunst. Hij liet dit prachtige grachtenpand bouwen in 1892. In het pand bevinden zich schitterende collecties Delfts aardewerk, glas, porselein, meubels en schilderijen. Maar zeker zo boeiend is het interieur, de vloeren, schouwen en lambrisering en het houtsnijwerk.

Lambert van Meerten was a rich industrial and collector of art. In 1892 he ordered to build this beautiful house at the canal. In the house there are, brilliant collections Delftware, glass, porcelain, furniture and paintings. Also fascinating is the interior, the wooden floors, fireplaces, panelling and beautiful woodcarving.

De grote pendule, de enorme Delftsblauwe afbeeldingen op afzondelijke tegels en de oude gebruiksvoorwerpen en gereedschappen.

The large clock, the enormous Delftware images on separated tiles, and the old tools.

De slaapkamer zoals die er vroeger heeft uitgezien met bedstee, beddepan en meubels uit de 19de eeuw.

The bedroom as it was in the old days with cupboard-bed stead, warming-pan and pieces of furniture from the 19de century.

Kostbare oude verzameling van Delftsblauw aardewerk uitgestald in vitrines. Op de foto rechts is naast de vitrine een beeldscherm te zien waarop een film wordt vertoond over hoe het Delftsblauwe aardewerk werd en nog steeds wordt gemaakt.

Precious old collections of Delftware displayed in display cases. On the 2nd photograph is next to the display case a screen on which a film was to see how the Delfts blue earthenware became, and still is, made.

Op korte afstand van het Meertens Museum ligt Het Prinsenhof aan het Sint Agahtaplein. Hier onder het poortje door en direct rechts is de ingang.

On a short distance from the Meertens Museum, lies at the Sint Agahtaplein The Prinsenhof. Here, passing under the gate and directly on the right is the entrance.

En in de entree hangt dit schilderij met de afbeelding van Willem van Oranje, de Vader des Vaderlands zoals hij altijd wordt genoemd.

In the entrance hall hangs this painting with the image of Willem of Orange, the Father of the Nation as he always has been called.

Lopend door de gangen en zalen van Het Prinsenhof kwam ik uit bij het trappenhuis waar de moord op Prins Willem van Oranje heeft plaatsgevonden. Natuurlijk is het geen ontdekking, maar in mijn beleving was het een bijzondere plek, temeer omdat de oorspronkelijke situatie zo goed bewaard is gebleven.

Walking through the corridor and halls of The Prinsenhof I came at the stairwell where Prince Willem of Orange has been murdered. Of course, it is not a discovery, but in my perception it was a particular place to be there for a while because the original situation has been kept as it was all those years since 1584, and it still remains.

Hier stond ik dan, op de plaats waar drie kogels werden afgevuurd en waarvan er één de Prins dodelijk in de buik trof. De andere twee kogels troffen de muur waarin de kogelgaten bewaard zijn gebleven.

Here I stood...., on the place where three bullets were fired at the Prince and one hit him deadly in the belly. The other two bullets hit the wall in which the bullet holes are still there.

Op deze trap blies Prins Willem van Oranje zijn laatste adem uit.

On this stair, Prince Willem of Orange blew his last breath.

Voordat hij stierf waren dit zijn laatste woorden en die zijn op de muur in het trappenhuis aangebracht.

Before he died he spoke these last words as a prayer. These words have been painted on the wall in the stairwell.

Het was een lang verhaal en niet makkelijk om zo'n drukke dag samen te vatten met foto's en samen te vatten in enkele zinnen.

It was a long story and it was not easy to summarize such a busy day together with photographs and to make it readable for everyone. In the mean time between this day till now I was very busy with other things, but believe me... I'll come back as soon as I can.