Onzekerheid in vooruitgang.

Niemand wens ik toe waarmee ik nu bezig ben. Eerst dacht ik dat het een "eitje"was om alle programmatuur weer terug te zetten op de vernieuwde computer, maar dat valt erg tegen. Hardware met bijbehorende software geeft al dagen lang grote problemen. Programma's van 1 fabrikant/leverancier (HP), die elkaar constant dwars zitten. Uitzoeken of er updates te vinden zijn, die weer installeren en dan toch tegen hetzelfde probleem blijven aanlopen. Het is allemaal zo lastig aan het worden dat de kaboutertjes mooi de benen genomen hebben en het mij lekker zelf laten uitzoeken. Maar zoals ik al eerder zei, ik geef niet zo snel op. Gewoon doorgaan en blijven zoeken naar de oplossing, want ik wil graag mijn favoriete Weblogs blijven lezen. En ik vind het ook leuk om van hier zelf ook iets de wereld in te sturen.

Eerst een lange rit naar de grote Kabouter die mij uit de problemen ging helpen. En dat heeft hij zeker gedaan. Dat is iemand die dagelijks tientallen van de meest uiteenlopende problemen oplost in een tempo dat niet te volgen is. Het is beter niet te vragen hoe hij de dingen oplost want daar is geen tijd voor. Mond dicht, kijken en daarna tevreden naar huis gaan. Het is al bijzonder dat je hem op zijn vingers mag kijken wanneer hij bezig is.

Na een vermoeiende ochtend en halve middag, 's middags weer naar huis. En als je Alkmaar nadert, dan begint het ook meteen weer licht te worden, de zon schijnt, terwijl het in het midden van het land regende en zwaar bewolkt was. Naast de ringweg rond Alkmaar zie je het imposante, in aanbouw zijnde voetbalstadion van AZ. En verderop passeer je een aantal kruisingen, maar als je netjes 70 km per uur blijft rijden, dan zit je in de "groene golf" en rijd je door alle groene verkeerslichten. Ik vind dat een geweldige oplossing net als rotondes.

Alkmaar gepasseerd, en dan weer op weg naar huis. Ik ben altijd weer blij als ik langs het Noord-Hollands kanaal rijd, waar links en rechts nog diverse molens staan. Als je een beetje oplet dan staan er nog een heleboel bij ons in de buurt.

Vermoeid maar tevreden linksaf naar huis. Tsjonge, het was me het dagje wel, maar als je nu denkt dat ik klaar ben. Vergeet het maar, het ene probleem is opgelost en drie andere zijn weer tevoorschijn gekomen. En die rot kabouters die zie ik voorlopig niet meer terug.

Vanuit de puinhoop die het hier is blijf ik toch de favoriete Blogs bekijken en ook regelmatig mijn eigen Blog voorzien van een verhaaltje, een menig of voorval.

Wordt vervolgd....