Oudejaarsavond

Klik voor vergroting op de foto

Het is bijna 3:00 uur in de middag en er wordt al vrolijk op losgeknald in de buurt. Dat begon eigenlijk eergisteren al. Mijn hond geniet er niet zo van, maar ja, wat moet je?

Er wordt elk jaar weer voor miljoenen de lucht in geschoten en verknald. Dikke pret. Dit jaar is het helemaal feest want de regereing heeft op een psychologisch moment de 'Zorgteruggave" uitgekeerd. Die blazen we dus meteen op en overmorgen beginnen we weer te klagen dat alles zo duur is en dat we niet weten waarvan we alles moeten betalen.

Als ik dit zo teruglees, dan ben ik zelf ook een beetje gestressed door al dat knetterende geknal. Werkt het dan toch op je zenuwen als het zo lang achter elkaar aanhoudt?

Ik wens iedereen een knallend jaareinde!!!

Weersverwachting

Klik voor vergroting op de foto's

De weersverwachting was voor vandaag heel erg slecht. We moesten met zijn allen zoveel mogelijk thuis blijven want er ging veel sneeuw vallen, de temperatuur zou flink dalen en we werden gewaarschuwd voor zeer gladde wegen. Al dit wintergeweld zou over ons worden uitgestort in de middag en tot de volgende morgen doorgaan. Na dit alles is er nu weer ijzel en regen voorspeld, dus morgen glijpartijen. Nou, zo kon het wel weer. Daarom vanmorgen al vroeg vertrokken om nog het een en ander in huis te halen en ik bofte. Het was erg rustig op de weg en het was het mooiste weer van de wereld, de zon scheen aan een strak blauwe hemel en het was nagenoeg windstil. Het vroor wel een paar graden en voelde het dus wel koud aan. Waar al dat slechte weer dus vandaan moest komen wist ik echt niet. Maar op de terugweg naar huis rond 12:30 verkleurde de lucht weer ineens. Ongeveer gelijk als een paar dagen geleden. En nu sneeuwt het pittig, die waarschuwingen waren dus heel terecht. Nu die gladheid voor morgen is voorspeld blijf ik dus maar lekker thuis op de laatste dag van het jaar.

Oliebollentijd.

Klik voor vergroting op de foto

Deze foto is halverwege november gemaakt door de vriend van mijn dochter. Als ze bij ons zijn dan willen ze ook altijd graag even uitwaaien aan het strand. En ruig weer heeft mooie en onverwachte kanten. Dit is ook weer zo'n voorval dat gewoon op je weg komt. Een regenwolk die vlak voor je snufferd het wateroppervlak raakt. Het gaat snel en je moet er meteen op reageren om zo'n bijzonder plaatje vast te leggen. De moeite waard om anderen ook te laten zien.

Gisteren oliebollen geproefd, want ja, niet overal zijn ze even lekker. Maar we hebben ons adresje gevonden en vanmorgen een paar zakjes gehaald en appelbeignets. Ja want het eet-, en drinkfeest is er zaterdag alweer. Laten we het toch maar bescheiden houden want een paar van die dingen op een avond is best wel voedzaam, maar wel lekker hoor.

We zijn er bijna!

De laatste jaren merk ik steeds meer, dat wanneer het jaar op zijn eind loopt, iedereen bezig is met terugblikken. Vroeger viel me dat niet zo op. De een kijkt niet verder terug dan het voorbije jaar, anderen blikken jaren terug of soms een heel leven. Zeker als het gaat om belangrijke of populaire mensen die het afgelopen jaar zijn overledenen. Je wordt er soms een beetje triest van. Alles komt weer voorbij, de orkanen in de V.S. en met name Katrina in New Orleans, Louisiana. Dat was de ergste. Dan in Pakistan en deels in India, die verschrikkelijke aardbeving, waar nu nog steeds mensen overlijden als gevolg van die beving. Ook beelden uit Sudan van uitgehongerde kinderen, mishandeling van mannen, en vrouwen die zijn verkracht. We zien die beelden bijna dagelijks aan ons voorbij trekken op de TV. Ook kranten en tijdschriften staan er nog steeds vol van. Dan alle herdenkingen aan rampen die in eerdere jaren hebben plaatsgevonden passeren weer de revue. Zo op het eind van het jaar worden we ondergedompeld in alle ellende die elk jaar weer over de mensen is uitgestort. En op de laatste dag van het jaar zullen we er nog eens extra op terugblikken en alle narigheid met een flinke borrel of glas wijn wegspoelen. En zoals elk jaar, wensen we elkaar weer opgewekt en optimistisch het allerbeste voor het komende jaar met veel geluk en voorspoed. We verzegelen die wensen met een knuffel of een omhelzing. Maar zal dat jaar weer net zo eindigen als nu het afgelopen jaar? Ik denk het wel...

Toch nog sneeuw!

Afgelopen nacht, dus van 26 op 27 december, is er toch nog een beetje sneeuw gevallen. Het begon gisteren dus als natte sneeuw maar vannacht begon het een klein beetje te vriezen en wat er toen aan sneeuw viel is blijven liggen. Toch wel leuk hoor. Het is tegenwoordig al een bijzonderheid als het er winters uitziet. Ik kan me nog wel strenge winters herinneren van vroeger, maar door de klimaatverandering is daar wel drastisch verandering in gekomen. Vanmiddag zijn Beppie en ik een wandeling in het duingebied gaan maken en de hond mee natuurlijk. Die wordt helemaal gek in de sneeuw, prachtig vindt ze dat. Fototoestel even meegenomen en een paar plaatjes geschoten. Gewoon leuk om te bewaren en misschien nog eens te gebruiken voor bepaalde doeleinden. Tot morgen!

Tweede Kerstdag (vervolg)

Het was al vroeg druk in het dorp. Op tweede Kerstdag lijkt het wel of iedereen even wil weglopen van al die schranspartijen. De buik vol, boerend en nog meer onhebbelijke geluiden latend even de frisse buitenlucht in. He he... Pffft, wat een zit was dat, maar nu met z'n allen naar het strand, kinderen en hond mee. Lekker he, die frisse wind, dat is weer even wat anders. Maar ineens gebeurde het onverwachte..... Heel snel kwamen er donkere loodgrijze wolken aanzetten en dat in een ongelooflijk razend tempo. Het gaf wel een mooi effect. Aan de ene kant was er nog volop zonlicht en scheen op de huizen en tegen die donkergrijze lucht gaf die weerkaatsing een bijzonder effect. Ik zat in de auto, stopte snel en kon nog net een foto maken. Toen was het er dan toch nog... SNEEUW! Wel natte sneeuw, maar de wens op een Witte Kerst werd toch nog even vervuld voor veel mensen. Niet lang, maar toch. En dit wilde ik dan ook nog even opschrijven voor vandaag.

Ik plaats wel eens een foto die ik niet op dezelfde dag heb gemaakt, maar daar moet wat begrip voor worden opgebracht. Ja toch?

Tweede Kerstdag

Tweede Kerstdag alweer. Gisterenavond maar even niet achter het toetsenbord gekropen om wat op te schrijven, dus doe ik het nu maar in de ochtend. Ja, die eerste kerstdag, de tweede en alle daarop volgende dagen ga je toch weer de deur uit, zoals gewoonlijk met de hond en voor een bezoekje aan de tante in het verzorgingshuis. Als je zo oud bent geworden en de hele dag op je kamer moet blijven omdat je lichaam het niet meer aankan om de deur uit te gaan, dan ben je blij als er iemand naar jou toekomt. En wat is er nu zo erg aan om die kleine moeite te nemen een oud mens wat afleiding te bezorgen? Ook de hond heeft weer zijn loopje nodig en ga je dat rondje ook weer doen.
Eigenlijk lijken al die dagen in grote lijnen op elkaar, Kerstmis of niet. De dagelijkse dingen blijven hetzelfde. Je hoort ook zo om je heen hoe lekker en hoeveel men heeft gegeten.... De een heeft nog exotischer gegeten dan de ander. Reebout, fazant, kalkoen, patrijs, konijn of struisvogelbiefstuk, en hoe heten die beesten uit Australië ook weer, oh ja, skippies of kangoeroe. Ik moet er toch niet aan denken om dat door mijn keel te wringen. Ja, ik kan er niets aan doen maar ik heb niets met diners en dat soort gezelligheidsfeesten. Als ik al die overdaad zie, dan krijg ik meteen beelden van ongelijkheid voor ogen en laat ik daar maar niet over uitwijden. Daar kan iedereen wel iets bij verzinnen. Nee, Kerstmis en gezelligheid heeft voor mij een andere betekenis. Gewoon eten, gevoel van genegenheid, je veilig voelen in de omgang met mensen die je dierbaar zijn. Dat heeft allemaal niets met uitzinnig eten en drinken te maken. Sommigen vinden dat saai mmmaar daar merk ik zelf verdomd weinig van en ik voel mij er allerminst ziek of sjagerijnig van.
Nog een prettige 2de Kerstdag en op naar het volgende eet-, en drinkfeest Oudejaarsavond :-)

Prettige Kerstdagen!

Kerstavond, en ik zit even een paar uurtjes alleen, dus wat doejedan? Juist ja, je kruipt achter de computer om de zinnen wat te verzetten en de geest bezig te houden. De TV daar is zoals gewoonlijk niets aan. Of domme huizenprogramma's over hoe je ze afbreekt, weer opbouwt, verkoopt of koopt. Of over hoe je de tuin omwoelt, de tuin sloopt, weer andere rommel er in plant, klussen, en weet ik veel wat voor oninteressante onderwerpen nog meer. Of je wordt verblijd met programma's over kindertjes met ADHD die de boel bij elkaar gillen en schreeuwen, ja daar vermaakt een mens zich wel bij. En zo kun je nog wel een poosje doorgaan. Nee, dan Talpa, dat is DE uitvinding! Dat is net een vuilnisbak, alle rommel van de buis naar Talpa, dan houd je maar 1 zender over waar je niet naar hoeft te kijken. En die grappenmakers verdienen meteen zoveel geld dat ze er nooit meer weggaan. Opgeruimd staat netjes.... Zo nu ga ik maar Kerstfeest vieren en .... ja hoor, de Tros met de zoveelste herhaling van Keeping Up Appearances. Heel erg origineel.
Dan maar over naar de EO en och jee, dat is waar ook... Elke avond worden daar de vreselijkste ziektes en aandoeningen getoond. Nu weer een mevrouw die met een nieraandoening de dood in de ogen heeft gekeken.
Ja dan maar naar de VARA op 3, en daar zit weer een Columbiaanse mevrouw haar ellende uit te leggen over verzekeringen en gaat het verder over een vleesboom en operaties en kosten. Lieve help. Ik geef het op. Ik ga een plaatje draaien, iets van Jimmy Smith of zo,
Prettige Kerstdagen!

Onderweg naar morgen

Vandaag weer druk bezig geweest met eerst naar mijn oude tante omkijken die in het verzorgingshuis zit. Daarna een flinke wandeling gemaakt met de hond. Dus mijn hoeveelheid buitenlucht heb ik wel weer opgesnoven. Om toch weer meer kennis op te doen over het opzetten en onderhouden van een Weblog, heb ik weer het nodige proberen te vinden via internet. Het is tot nu toe niet eenvoudig, maar we komen telkens weer een stukje verder. Zojuist een Siteteller op deze pagina geplaatst en wat tekst toegevoegd aan de linkerkant. Elke keer weer een stapje verder dan komt het uiteindelijk wel voor elkaar. Morgen is er weer een dag. Kerstmis zit er aan te komen en dat is een mijlpaal voor mij.

Korte aanwijzingen voor het gebruik van deze Weblog

• Het onderwerp dat bovenaan op deze pagina staat is het laatste ingevoerd.
• Het onderwerp dat onderaan staat is het eerste ingevoerd.
• Deze aanwijzing is het laatst geschreven en staat dus bovenaan op deze pagina.
• Aan de linkerkant van deze pagina zie je onder PREVIOUS POSTS de volgorde van de onderwerpen die zijn ingevoerd.
• Als je daarop klikt, ga je rechtstreeks naar dat onderwerp.
• Wil je terug, druk dan op de TERUG-toets van de Browser.
• Onder LINKS staan de onderwerpen die op andere pagina's te vinden zijn.
• Klik er op, en je vind meer foto's, beschrijvingen of video filmpjes.
• Zijn er nog onduidelijkheden of andere vragen, stuur dan even een E-mail aan hjverbrugge@myway.com

Welkom op mijn Weblog

Even voorstellen aan de mensen die mij niet kennen en mijn Weblog bezoeken. Mijn naam is Herman Verbrugge, woon in het mooiste dorp aan zee, Callantsoog, aan de Noord-Hollandse kust. Mijn vrouw en ik wonen hier sinds 1988 en voor ons is het de ideale woonplaats vanwege de mooie omgeving.

Ik ga mijn best doen om in een rustig tempo een leuke Weblog aan te maken. Met stukjes en beetjes iets toevoegen en proberen in het geheel structuur aan te brengen. Misschien hoor of zie ik nog eens een reactie. Opbouwend graag :-)

Het ligt in de bedoeling om het geheel een beetje interessant te maken door foto's, video en tekst aaneen te rijgen tot een verhalend geheel. Ik ben zelf ook benieuwd of ik daar op den duur een beetje in ga slagen.

Ook even voorstellen

Dit is mijn vrouw Beppie met wie ik al een heel mensenleven alles deel. Samen hebben wij een zoon, een dochter en drie kleinkinderen gekregen. Wat een rijkdom!

Jufo

Dit is Jufo onze Duitse Herder. Het is een teefje van nu bijna 8 jaar oud. Ze betekent heel veel voor ons ook al zijn er mensen die haar erg druk en een herrieschopper vinden.

Jufo is heel erg waaks, heeft een geweldig reukvermogen en gehoor. Ze beschermt het baasje met alles wat in haar vermogen ligt. Dus gepaste afstand houden dan is er niets aan de hand.

Dagelijks een flinke wandeling in een stukje duingebied langs het natuurgebied "Het Zwanenwater" is het hoogtepunt van de dag. Zo'n rondje duurt ongeveer vijf kwartier tot anderhalf uur en daar teert ze de hele dag op.

Lekker rennen, duintje op en af, balletje gooien en terugbrengen bij het baasje. Andere honden ontmoeten is altijd leuk. Ze hebben elkaar van alles te vertellen waar wij mensen geen weet van hebben.

Het Eerste Begin

Hier moeten we dan maar eens van start gaan om een beetje leuke Blog te bouwen. Ik ben er nog maar heel kort mee bezig, maar al doende leert men is mij vroeger voorgehouden.

Marianne, mijn dochter stuurde mij kortgeleden voor de grap iets van haarzelf waarbij zij BlogSpot had gebruikt. Ik vond dat zo leuk, dat ik er zin in kreeg het programma eens beter te bestuderen. Wat ik daarbij allemaal aan mogelijkheden heb ontdekt is tot nu toe verbazingwekkend.

Ook het werk van anderen bekijkend was ik zeer onder de indruk geraakt. Reden genoeg om daar ook eens uitgebreid naar te kijken, want van anderen doe je toch vaak ideeën op. Dus laat dit een goed begin worden en er al bouwend wat leuke foto's en soms video filmpjes op zetten, dan heb ik er weer een leuke hobby bij en sommige mensen hebben er misschien ook plezier van om het zo af en toe eens te bekijken.